‘‘ഹാ പ്രപഞ്ചമേ’’ എന്നാരാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ഒട്ടുമേ, താലോലമോടാത്ത ആ പൊട്ടിത്തെറി...
അവർക്കൊരു പെരുത്ത കുഴിയാണ് ചരിവു കുന്നുകളോടും സമതല നക്ഷത്ര വിതാനങ്ങളോടും ഇടയിടയായ് കലർന്ന പെരുക്കൻ പ്രപഞ്ചം നിറയെ...
‘‘എന്റെയാ ചെറുപ്പാംകാലം തൊട്ടേ, നോക്കിയേ ഈ നിലാക്കുളിര് ചുമ്മാതങ്ങ് അഴിഞ്ഞുവരലാണ്. ഇത്രയിത്രകാലം നേർത്തും മുഴുത്തും...
ചിലനേരം ശ്രുതിതാളം വഴിയുമ്പോൾ, ഒരു ഗാനാകാരം മാത്രം ഇവിടം ...
എന്റെ സൂര്യനേ... നീളെ, നീലയാം ചീളുകൾ പാകി നീറിനീറി ആകാശമാടിയിരിക്കും കനൽക്കൂട്ടിലെ...
