ആഞ്ഞ് ആഞ്ഞൊരു........

ഫ്ലാ​റ്റി​ന​ക​ത്തൊ​രു മൂ​ർ​ഖ​ൻ പാ​മ്പ് ക​യ​റി​ക്കൂടി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​നി​രു​ദ്ധ ഉ​റ​ച്ചു വി​ശ്വ​സി​ച്ചു. നാ​ട്ടി​ലെ, ക​പ്പ പു​ഴു​ങ്ങി വാ​ർ​ക്കു​മ്പോ​ഴു​ള്ള മ​ണം അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ട് കു​റ​ച്ചു ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളാ​യി. പ​റ​മ്പി​ൽ​നി​ന്നും ക​പ്പ​പ്പു​ഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണം വ​രു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​വി​ടെ പാ​മ്പ് ഉ​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന് കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് മു​തി​ർ​ന്ന​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു കേ​ട്ട​താ​ണ്.

ഒ​രി​ക്ക​ൽ ത​റ​വാ​ട് പ​റ​മ്പി​ന്റെ തെ​ക്കേ മൂ​ല​യി​ൽനി​ന്ന് സ​ന്ധ്യാ നേ​ര​ത്ത് ക​പ്പ​പ്പുഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണം​വ​ന്നു. അ​ച്ഛ​മ്മ​യാ​ണ് വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ‘ര​വ്യേ ഞ്യാ​ടൊ​ന്ന് നോ​ക്ക്യാ.’ കൊ​ച്ച​ച്ച​ൻ ഒ​രു വ​ടി​യു​മാ​യി പ​റ​മ്പി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി. അ​ച്ഛ​മ്മ​ക്കും അ​മ്മ​ക്കും ഒ​പ്പം മു​റ്റ​ത്തു നി​ന്ന് ആ ​കാ​ഴ്ച അ​നി​രു​ദ്ധ​യും ക​ണ്ടു. കൊ​ച്ച​ച്ച​ൻ വ​ടി​കൊ​ണ്ട് നി​ല​ത്ത​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ക​രി​യി​ല​ക​ളി​ൽ അ​ന​ക്ക​മു​ണ്ടാ​യി. പി​ന്നെ വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഇ​ഴ​ഞ്ഞു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന പാ​മ്പ്.

‘മൂ​ർ​ഖ​നാ​ണ്’ കൊ​ച്ച​ച്ച​ൻ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു.

‘അ​മ്മോ. വെ​ഷ​ജെ​ന്തു. അ​യി​ന കൊ​ല്ല്. അ​നി ക​ണ്ണും​മൂ​ക്കൂ​ല്ലാ​ണ്ട് ക​ണ്ടം നെ​ർ​ച്ച് പാ​യ്ന്ന​താ.’ അ​മ്മ​യു​ടെ ഉ​ത്ത​ര​വ് പ​ക്ഷേ കൊ​ച്ച​ച്ച​ൻ അ​നു​സ​രി​ച്ചി​ല്ല. വ​ടി നി​ല​ത്തു​മു​ട്ടി ദൂ​രെ ദൂ​രേ​ക്ക് ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​പോ​കാ​ൻ അ​തി​നെ അ​നു​വ​ദി​ച്ചു.

‘കൊ​ന്ന് കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടാ​ലും ഭൂ​മി​ക്ക​ടി​യി​ലൂ​ടെ ഇ​ഴ​ഞ്ഞുപോ​കു​ന്ന ജെ​ന്തു​വാ. അ​യി​ന ജീ​വ​നോ​ടെ വി​ട്ടാ പി​ന്ന പ​റ​യ​ണാ...’ അ​മ്മ​യു​ടെ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തെ അ​ച്ഛ​മ്മ​യും പി​ന്തു​ണ​ച്ചി​ല്ല. മൂ​ർ​ഖ​ൻ അ​തി​ന്റെ പാ​ട്ടി​ന് പോ​യി.

പ​ല​ത​വ​ണ പ​റ​മ്പി​ന്റെ അ​വി​ടവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി ക​പ്പ​പ്പു​ഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണം അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു. ചി​ല​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പാ​മ്പി​നെ​യും ക​ണ്ടു. ക​പ്പ​പ്പു​ഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണ​മ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​നി​രു​ദ്ധ​യു​ടെ ഓ​ർ​മ​ക​ളി​ൽ മൂ​ർ​ഖ​ൻ പ​ത്തി വി​ട​ർ​ത്തും. വി​വാ​ഹി​ത​യാ​യി മും​ബൈ ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ കു​ടി​യേ​റി​യി​ട്ടും അ​തി​ന് മാ​റ്റ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. പേ​രി​നു​പോ​ലും കാ​ടി​ല്ലാ​ത്ത ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ പാ​മ്പ് എ​വി​ടു​ന്നു വ​രാ​നാ​ണ് എ​ന്നൊ​ക്കെ യു​ക്തി ആ​ലോ​ചി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ളി​ൽ പേ​ടി ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടി.

ഇ​ട​ക്ക് മൂ​ർ​ഖ​നെ കു​റി​ച്ച് ചെ​റു​താ​യി ഒ​രു ഗ​വേ​ഷ​ണ​വും ന​ട​ത്തി. കാ​ടു​ക​ളി​ലാ​ണ് മൂ​ർ​ഖ​ന്റെ പാ​ർ​പ്പ്. നാ​ണം കു​ണു​ങ്ങി ആ​ണെ​ങ്കി​ലും കൊ​ത്തി​യാ​ൽ തീ​ർ​ന്നു ജീ​വി​തം. ഏ​റ്റ​വും വി​ഷ​മു​ള്ള ഉ​ര​ഗം. ചേ​ര​യാ​ണ് ഇ​ഷ്ട ഭ​ക്ഷ​ണം. മ​റ്റു ഇ​ന പാ​മ്പു​ക​ൾ അ​ട​ക്കം ചെ​റു​ജീ​വി​ക​ളെ​യും അ​ക​ത്താ​ക്കും. എ​ലി​യെ​യും സാ​പ്പി​ടും. അ​പ്പോ അ​താ​ണ് കാ​ര്യം. ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ എ​ങ്ങ​നെ​യോ അ​ക​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യ​താ​കും. എ​ലി​യെ തേ​ടി ഒ​ളി​ഞ്ഞു​ള്ള സ​ഞ്ചാ​രം ഫ്ലാ​റ്റി​ൽ എ​ത്തി​ച്ച​താ​കും. കു​ഞ്ഞെ​ലി​ക​ൾ ഇ​ട​ക്ക് മു​റി​യി​ലൂ​ടെ പാ​യു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​റു​ള്ള​താ​ണ്. ഇ​പ്പോ​ൾ അ​തി​ല്ല. എ​ലി​ക​ളെ തി​ന്നു​തീ​ർ​ത്തി​ട്ടും അ​വ​ൻ മ​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ല. എ​വി​ടെ​യോ ഒ​ളി​ഞ്ഞു​കി​ട​പ്പു​ണ്ട്. അ​വ​ൾ വി​ചാ​രി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി.

അ​ടു​ക്ക​ള​യെ അ​വ​ൾ ഭ​യ​ന്നു. അ​വ​ളു​ടെ ശ​രീ​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ പാ​മ്പു​ക​ൾ ഇ​ഴ​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ക്കം​കെ​ടു​ത്തി. ഉ​റ​ക്ക​മി​ല്ലാ​യ്ക​യാ​ൽ അ​വ​ൾ വാ​ടി ത​ള​ർ​ന്നു. ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ക്ക് അ​ടി​യി​ൽ ക​രു​വാ​ളി​പ്പ് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു തു​ട​ങ്ങി. എ​ന്നാ​ൽ അ​തൊ​ന്നും കെ​ട്ട്യോ​ൻ ശ്രീ​നി​വാ​സ് അ​റി​ഞ്ഞ​തേ​യി​ല്ല. ന​ഗ​രത്തി​ര​ക്കി​ൽ അ​യാ​ൾ അ​യാ​ളെ ത​ന്നെ മ​റ​ന്നു​പോ​യി​രു​ന്നു. ആ​യി​ടെ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട ആ​ൺ സു​ഹൃ​ത്തി​നോ​ട് മാ​ത്രം അ​വ​ള​ത് പ​റ​ഞ്ഞു. ന​ഗ​ര ന​ടു​വി​ലെ കെ​ട്ടി​ട​ത്തി​ൽ പാ​മ്പ്! അ​തും പ​ത്താം നി​ല​യി​ലെ ഫ്ലാ​റ്റി​ൽ! അ​വ​ന​ത​ത്ര വി​ശ്വാ​സ​മാ​യി​ല്ല. അ​തോ​ടെ ആ ​സൗ​ഹൃ​ദം അ​വ​സാ​നി​ച്ചു. പി​ന്നെ​യും ഒ​രു ര​ക്ഷ​ക​നു വേ​ണ്ടി അ​വ​ൾ ഫേ​സ്ബു​ക്കി​ൽ കാ​ത്തി​രു​ന്നു.

കാ​ത്തി​രി​പ്പു നീ​ണ്ടു​നീ​ണ്ട് ഫ്ലാ​റ്റി​ൽ ക​പ്പ​പ്പുഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണം കൂ​ടി​ക്കൂടി​വ​രു​ന്ന​താ​യി അ​വ​ൾ​ക്ക് തോ​ന്നി. നാ​ണം മ​റ​ന്ന് ഒ​രു ഉ​ഗ്ര മൂ​ർ​ഖ​ൻ ഉ​ള്ളി​ലി​രു​ന്ന് ചീ​റ്റു​ന്ന​ത​വ​ൾ കേ​ട്ടു. ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ൽ ത​ന്റെ ഉ​ട​ൽ പ​ത്തി വി​ട​ർ​ത്തു​ന്ന​ത് അ​വ​ൾ ക​ണ്ടു! ആ​ഞ്ഞൊ​രു കൊ​ത്ത്..! ആ​ഞ്ഞ് ആ​ഞ്ഞൊ​രു...

.