അബറ യോരത്തെ മുത്ത് മ്യൂസിയം
text_fieldsദുബൈ മുനിസിപ്പാലിറ്റിക്ക് സമീപമുള്ള ബനിയാസ് റോഡിലുള്ള ക്രീക്കിന് അഭിമുഖമായി, എമിറേറ്റ്സ് എൻ.ബി.ഡി കെട്ടിടത്തിന്റെ 15-ാം നില റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് കുതിച്ചുചാട്ടത്തിനും എണ്ണയുടെ ആവിർഭാവത്തിനും മുമ്പുള്ള മുത്തുകളുടെ സമ്പന്നമായ ചരിത്രത്തെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു കലവറയാണ്. അബറയിലൂടെ നീങ്ങുന്ന കടത്തുവള്ളങ്ങളുടെ അമരത്തും അണിയത്തും ഇരുന്ന് പക്ഷികൾ പാടുന്നതത്രയും മുത്തുകൾ കൊണ്ട് ഹൃത്തുകൾ കീഴടക്കിയ ദുബൈ ചരിതമാണ്.
അക്കാലത്ത് ദുബൈയുടെ വാണിജ്യ വരുമാനത്തിന്റെ 95 ശതമാനവും നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നത് മുത്തുകളായിരുന്നു. രാജ്യത്തിന് സാമ്പത്തിക അടിത്തറയിട്ട മനോഹരമായ മുത്തുകൾ ഗ്ലാസ് കൊണ്ട് നിർമിച്ച അറകളിൽ മിന്നിതിളങ്ങുന്നു. പണ്ട് കാലത്ത് മനോഹരവും പ്രകൃതിദത്തവുമായ വെളുത്ത മുത്തുകൾ ദുബൈയുടെ ചൈതന്യത്തെയും വരുംകാല സമൃദ്ധിയെയും പ്രതിഫലിപ്പിച്ചിരുന്നു, അവയുടെ മാന്ത്രിക തിളക്കത്തിൽ ലോകത്തിന്റെ പ്രണയം അലിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. മുത്തുച്ചിപ്പികൾ കണ്ടെത്താൻ സാഹസികർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഉപകരണങ്ങളും ഇവിടെയുണ്ട്. മുത്തുകളുടെ പിതാവ് എന്ന് വിളിപ്പേരുള്ള പരേതനായ സുൽത്താൻ ബിൻ അലി അൽ ഉവൈസിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ മുത്ത് ശേഖരം ഇവിടെ കാണാൻ കഴിയും. മ്യൂസിയത്തിലെ മുറികളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ കടലാഴങ്ങൾ മനസ്സിലേക്ക് കടന്നുവരും. മുത്തുകളുടെ പിറവിയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞുതരും.
ചിപ്പിക്കുള്ളിൽ കയറുന്ന വെള്ളത്തുള്ളി, കാലങ്ങൾ കൊണ്ട് ഉറഞ്ഞ് കട്ടിയായാണ് മുത്തുണ്ടാകുന്നതെന്നാണ് ആദ്യകാലങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടിരുന്നത്. എന്നാൽ മുത്തുണ്ടാകുന്നത് മറ്റൊരു രീതിയിലാണ്. ചിപ്പിക്കുള്ളിൽ ആകസ്മികമായി അകപ്പെടുന്ന മണൽത്തരി പോലെയുള്ള ബാഹ്യവസ്തുക്കൾ ചിപ്പിയുടെ മാംസഭാഗത്തെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിനെ ചെറുക്കുന്നതിന് ചിപ്പി ഒരു ദ്രവം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു. ഈ ദ്രവം ബാഹ്യവസ്തുവിനെ ആവരണം ചെയ്ത് കട്ടപിടിക്കുന്നു. ഇതാണ് മുത്ത്. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ കടലിനടിയിൽ നിന്നുമായിരുന്നു പ്രകൃതിദത്താലുള്ള ചിപ്പിവാരി മുത്തെടുത്തിരുന്നത്. ഇപ്പോൾ ചൈന പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് ഫാക്ടറികളിൽ നിർമ്മിച്ച മുത്തുകൾ വരാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
ദുബൈയിലെ അൽ റാസ് പ്രദേശത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന പേൾ മ്യൂസിയം മറ്റുള്ളവയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു അനുഭവമാണ്. നമ്മൾ കാണുന്നത് പുരാതനവസ്തുക്കളോ കലാപരമോ ചരിത്രപരമോ ആയ ലിഖിതങ്ങളോ അല്ല, മറിച്ച് വിപണിയിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചെടുത്തതും സ്വർണപ്പണിക്കാരിൽ കാണാത്തതുമായ പ്രകൃതിദത്ത മുത്തുകളാണ്. അതിനാൽ തന്നെ ഇവ കാണുന്ന മുറക്ക് സന്ദർശകർ അദ്ഭുതപ്പെടുന്നു, പലവലുപ്പത്തിലുള്ള എണ്ണമറ്റ മുത്തുകൾ, അവയിൽ ചിലത് അഭികാമ്യവും അസാധാരണവുമായ സൗന്ദര്യമുള്ളവയാണ്.പരേതനായ സുൽത്താൻ ബിൻ അലി അൽ ഉവൈസിന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ സംഭവനയാണ് ഈ മിന്നി മിന്നി കത്തുന്ന മുത്തുകൾ. സുൽത്താൻ അൽ ഉവൈസ് തന്റെ പിതാവിനെയും മുത്തച്ഛനെയും പോലെ മുത്ത് ഡൈവിങിന് പകരം അന്താരാഷ്ട്ര ബാങ്കിംഗിലാണ് ജോലി ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിലും കവിതയോടുള്ള ആഴമായ ബന്ധവും സാഹിത്യസ്നേഹവും കൊണ്ട് സർഗ്ഗ സംസ്കാരത്തെ പിന്തുണച്ചു, പ്രാദേശികമായും അന്തർദേശീയമായും സർഗ്ഗാത്മകതയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന നിരവധി ഉദാരമായ അവാർഡുകൾ അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു.
ബാങ്കിലെ മ്യൂസിയം
2007-ൽ എമിറേറ്റ്സ് ബാങ്കും നാഷണൽ ബാങ്ക് ഓഫ് ദുബൈയും ലയിച്ചു. പഴയ ബാങ്ക് കെട്ടിടത്തിന് മാറ്റമൊന്നും വന്നില്ല. പതിനഞ്ചാം നിലയിലാണ് മുത്ത് മ്യൂസിയം സ്ഥാപിതമായത്. മുത്തുകൾക്ക് മാത്രമല്ല, ഡൈവിങ് ഉപകരണങ്ങൾ, ഭൂപടങ്ങൾ, മുങ്ങൽ വിദഗ്ധരോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്ന സംഗീതോപകരണങ്ങൾ എന്നിവയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ശേഖരവും ഇവിടെയുണ്ട്. മുത്ത് വ്യാപാരികൾ ഭാരം അളക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു കല്ല് സ്കെയിൽ, ഡൈവിങിനും മുത്ത് വാരലിനുമായി പോകുമ്പോൾ ഉപകരണങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന മരപ്പെട്ടികൾ എന്നിവയും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ചരിത്രപരവും അതിമനോഹരമായി നിർമ്മിച്ചതുമായ പെട്ടികൾ ഒരിക്കൽ 50 കിലോഗ്രാമിൽ കൂടുതൽ മുത്തുകൾ കൈവശം വച്ചിരുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവായി തുടരുന്നു.
ദുബൈയുടെ നിർണായക പങ്ക്
യൂണിയൻ രൂപവത്കരണത്തിന് മുമ്പ് യു.എ.ഇ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഏറ്റവും മനോഹരമായ പുരാതന കറൻസികളിൽ ചിലത് മ്യൂസിയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു, ബാങ്ക് നോട്ടുകൾ, നാണയങ്ങൾ എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. മാതൃരാജ്യവുമായും ദുബൈയുടെ സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക, സാംസ്കാരിക ചരിത്രത്തിൽ നിർണായക പങ്ക് വഹിച്ച സമ്പന്നരും അത്ര സമ്പന്നരല്ലാത്തവരുമായ മുങ്ങൽ വിദഗ്ധരുമായും ബന്ധപ്പെട്ട നിരവധി മഹത്വങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു, പത്ത് വയസ്സ് മുതൽ പായ്ക്കപ്പൽ യാത്രയിൽ പരിശീലനം നേടിയവർ മുതൽ. പുരാതനവും ആധുനികവുമായ ഇമാറാത്തി കുടുംബങ്ങളുടെ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങളെ ഇത് ശക്തമായി സ്പർശിക്കുന്നു.
എമിറേറ്റ്സിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രമുഖരായ മനുഷ്യസ്നേഹികളിൽ ഒരാളാണ് സുൽത്താൻ ബിൻ അലി അൽ ഉവൈസ്. ദുബൈയിലെ അൽ ബറാഹ ഹോസ്പിറ്റൽ, വടക്കൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ സ്കൂളുകൾ, അണക്കെട്ടുകൾ തുടങ്ങിയ പ്രധാനപ്പെട്ട സ്ഥാപനങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്നതിന് കോടിക്കണക്കിന് ദിർഹം സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പ്രവേശനം സൗജന്യമായുള്ള മ്യൂസിയത്തിൽ, ഏറ്റവും വിലയേറിയ മുത്തുകൾ വലിപ്പം, തരം, ആകൃതി, തിളക്കം എന്നിവയിൽ എങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുത്തുവെന്നും, അക്കാലത്ത് വ്യാപാരികൾ അവരുടെ വ്യാപാരങ്ങൾ എങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുത്തുവെന്നും, വിദൂര നഗരങ്ങളിലേക്ക് അവ എങ്ങനെ കയറ്റുമതി ചെയ്തിരുന്നുവെന്നും, പ്രകൃതിദത്തവും കൃത്രിമമായി കൃഷി ചെയ്തതുമായ മുത്തുകളെ എങ്ങനെ വേർതിരിക്കാമെന്നും സന്ദർശകരെ മ്യൂസിയം പഠിപ്പിക്കുന്നു.
എന്നാൽ എണ്ണയുടെയും റിയൽ എസ്റ്റേറ്റിന്റെയും കുതിച്ചുചാട്ടത്തോടെ പ്രകൃതിദത്ത മുത്തുകളുടെ പ്രാധാന്യം മങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ദുബൈ പ്രധാനമായും മുത്തുകൾ വ്യാപാരത്തിനാണ് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്, എന്നാൽ സ്ത്രീകൾക്ക് സ്വയം അലങ്കരിക്കാനുള്ള മാലകളായും വളകളായും അവ ഉപയോഗിക്കുന്നത് തടഞ്ഞില്ല. പുരാതന കാലം മുതൽ, ദുബൈയിലെയും ഗൾഫിലെയും ആളുകൾ മുത്തുകൾ വ്യാപാരം ചെയ്തിരുന്നു. ദന, മോസ, ഹെസ്സ, ലുൽവ, ഖുമഷ, അൽ-യാക്ക, അൽ-ബദ്ല, അൽ-ഖുലോ... എന്നത് വലിയ മുത്താണ്, അതിന്റെ ഗാംഭീര്യം, മൂല്യം, നിറം എന്നിവയാൽ വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു, അത് ചുവപ്പിലേക്ക് ചായുന്നു, അറബി ഭാഷയിൽ അതിന്റെ വാചാലമായ ഉച്ചാരണത്തിന് തുല്യമാണ്, അൽ-ഫരീദ എന്ന് ചുരുക്കി വിളിക്കുന്നു, കാരണം ഇത് ഒരു തരത്തിലുള്ളതാണ്.
പൂർണ്ണമായും വൃത്താകൃതിയിലല്ല, മറിച്ച് സ്വാഭാവികമായി വളഞ്ഞിരിക്കുന്നതിനാൽ പ്രശസ്തമായ വാഴപ്പഴ മുത്തും ഉണ്ട്, ഇത് അതിന്റെ വളവുകളും വ്യത്യസ്തമായി തോന്നിപ്പിക്കുന്നു. വലിയ മാലകൾ നിർമ്മിച്ച കരകൗശല വിദഗ്ധരുടെയും വ്യാപാരികളുടെയും ഇടയിൽ ഇതിന് ഉയർന്ന ഡിമാൻഡായിരുന്നു, അതിനാൽ ചെറിയ, സ്വാഭാവിക, വളഞ്ഞ മണികൾ കൊണ്ട് വലിയ മാല കൂടുതൽ മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു. വധുക്കൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഏറ്റവും മനോഹരമായ മാലകളിൽ ഒന്നായി ഇത് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.