അവകാശവഞ്ചിതരായ സമൂഹം നടത്തിയ ചരിത്രസമരങ്ങളിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചതാണ് നമ്മുടെ വോട്ടവകാശം
text_fields
ഇന്ത്യ ജനാധിപത്യ രാജ്യമായി രൂപംകൊണ്ടപ്പോൾ, ‘എല്ലാവർക്കും സമനിലയുള്ള അവകാശം’ എന്ന ആശയം ഭരണഘടനയുടെ ആധാരശിലയായി പടർന്നിരുന്നു. എന്നാൽ യാഥാർത്ഥ്യം അങ്ങനെ ലളിതമല്ലായിരുന്നു. രാജഭരണത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ നിലനിന്നിരുന്ന കാലത്ത് വോട്ടവകാശം ലഭിച്ചിരുന്നത് സമ്പത്തുള്ള privileged വിഭാഗങ്ങൾക്കുമാത്രം. കരം അടയ്ക്കുന്നവരും സ്വത്ത് ഉള്ളവരും മാത്രമായിരുന്നു ഭരണം നിർണയിക്കാൻ അർഹരായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടത്. പിന്നോക്ക കക്ഷികളും അധസ്ഥിതരും—അർത്ഥത്തിൽ ഇന്ത്യയിലെ ഭൂരിപക്ഷ ജനങ്ങളും— ജനാധിപത്യത്തിന്റെ വാതിൽക്കൽ തന്നെ ഒറ്റപ്പെട്ട നിലയിലായിരുന്നു.
ഈ അവസ്ഥ മാറ്റാൻ വേണ്ടി അനവധി പ്രസ്ഥാനങ്ങളും സമരങ്ങളും ഉയർന്നുവന്നു. അവകാശവഞ്ചിതരായ സമൂഹവിഭാഗങ്ങൾ നടത്തുന്ന നിത്യ പോരാട്ടങ്ങളാണ് വോട്ടവകാശത്തെ പൊതുജനങ്ങളുടെ കൈകളിലേക്ക് എത്തിച്ചത്. ഇത് ഒരു ഭരണനടപടിയുടെ ഫലം മാത്രമല്ല; ഇത് ചരിത്രത്തിന്റെ വേദനയും ജനങ്ങളുടെ രക്തസാക്ഷിത്വവും ചേർന്നുണ്ടാക്കിയ ഒരു ജനാവകാശമാണ്.
പുതിയ ആശങ്കകൾ
കാലം മുന്നേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, ചില സാമൂഹിക-ഭരണപരമായ പ്രവണതകൾ ആളുകളിൽ പുതിയ ആശങ്കകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നുണ്ട്. വോട്ടവകാശം ഭരണഘടന നൽകിയ ഒരു അടിസ്ഥാനാവകാശമാണെങ്കിലും, വിവിധ നിയമപരമായ നടപടിക്രമങ്ങളും സാങ്കേതിക പരിഷ്കാരങ്ങളും പൊതുജനങ്ങൾക്കിടയിൽ ആശയക്കുഴപ്പം സൃഷ്ടിക്കുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു.
വോട്ടർ ലിസ്റ്റിൽ നിന്ന് പേരുകൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നത്, ആധാർ–വോട്ടർ ഐ.ഡി ബന്ധിപ്പിക്കൽ സംബന്ധിച്ച അനിശ്ചിതത്വങ്ങൾ, രജിസ്ട്രേഷൻ നടപടികളുടെ സങ്കീർണ്ണത, ചില വിഭാഗങ്ങൾക്ക് വോട്ടെടുപ്പ് ദിനത്തിൽ നേരിടേണ്ടി വരുന്ന തടസങ്ങൾ—ഇവയെല്ലാം പൊതുജനങ്ങളിൽ നിരാശയും വിശ്വാസക്ഷയവും ഉണ്ടാക്കുന്നു.
നിയമങ്ങൾ കൊണ്ടുവരുന്നത് ഭരണത്തിന്റെ അവകാശമാണ്, എന്നാൽ അവ ജനങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തത്തെ ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നവിധം പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ആത്മാവിനുതന്നെ ഭീഷണിയാകുന്നു.
ജനാധിപത്യത്തെ ദുർബലപ്പെടുത്തുന്ന പ്രവണതകൾ
ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ശക്തി ജനങ്ങൾ സജീവമായി പങ്കെടുക്കുന്നതിലാണ്. വോട്ടർ പട്ടികകളിലെ അനിശ്ചിതത്വം, സാങ്കേതിക പിഴവുകൾ, ലളിതമല്ലാത്ത നടപടിക്രമങ്ങൾ—ഇതെല്ലാം സാധാരണ പൗരന്റെ വോട്ടവകാശത്തെ പരോക്ഷമായി ദുർബലപ്പെടുത്തുന്നു.
ചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നത് ഒറ്റ കാര്യം: ജനങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം കുറയുമ്പോൾ ജനാധിപത്യം ക്ഷയിക്കുന്നു. ഇന്ന് ഉയരുന്ന ചില തീരുമാനം അല്ലെങ്കിൽ നടപടികൾ ആളുകളിൽ ഒരുതരം ദൂരത്വം സൃഷ്ടിക്കുന്നുവെന്നതും അവഗണിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. വോട്ടവകാശത്തെ ബാധിക്കുന്ന ഏതൊരു പരിഷ്കാരവും സുതാര്യമായി, ജനങ്ങളുടെ വിശ്വാസം ഉറപ്പാക്കിക്കൊണ്ടാണ് നടപ്പിലാക്കേണ്ടത്.
വോട്ടവകാശം ഒരു രേഖയല്ല, ജനങ്ങളുടെ ശബ്ദമാണ്. വോട്ടവകാശം ഒരു സാങ്കേതിക അവകാശമല്ല; ഇത് ജനങ്ങളുടെ ഭാവിയെ സ്വയം തീരുമാനിക്കുന്ന ശക്തിയാണ്. സാധാരണക്കാരന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കപ്പെടേണ്ടതുമാത്രമല്ല; അതിനെ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുകയും വേണം. വോട്ടവകാശത്തെ ബാധിക്കുന്ന നടപടികൾ ജനാധിപത്യം ക്ഷയിപ്പിക്കുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, ജനങ്ങൾക്കും ഭരണസമൂഹത്തിനും ഒരുപോലെ ഈ വിഷയം ഗൗരവത്തോടെ സമീപിക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ഉപസംഹാരം
ചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിച്ച ഏറ്റവും വലിയ പാഠം ഇവയാണ്: ജനങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ച അവകാശങ്ങൾ പലപ്പോഴും വലിയ വിലയ്ക്കാണ് നേരിടുന്നത്. വോട്ടവകാശം അതിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണം തന്നെയാണ്. അതിനാൽ ഇന്നത്തെ കാലഘട്ടത്തിൽ വോട്ടവകാശത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഏതൊരു സംശയവും ജനാധിപത്യത്തിന്റെ മൂല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു മുന്നറിയിപ്പാണ്.
ജനങ്ങളും ഭരണകൂടവും ഒരുപോലെ സുതാര്യതയും വിശ്വാസവും ഉറപ്പാക്കി വോട്ടവകാശത്തെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ജനങ്ങളുടെ ശക്തി ജനങ്ങളുടെ കയ്യിൽ തന്നെയിരിക്കണം —അതാണ് ഒരു ആരോഗ്യമുള്ള ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം.
