എ​ഴു​താ​ൻ ബാ​ക്കി​വെ​ച്ച വാ​ക്കു​ക​ൾ

വാ​യ​ന ഒ​രു ല​ഹ​രി​യാ​ണ്, ന​മ്മി​ൽ പ​ല​ർ​ക്കും. പ​ല വി​ഖ്യാ​ത സാ​ഹി​ത്യ കൃ​തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യും ക​ണ്ണോ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​തി​ൽ എ​ഴു​താ​തെ പോ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യാ​യി​രി​ക്കും എ​ന്ന് ഞാ​ൻ ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​ൻ ബാ​ക്കി​വെ​ച്ച, മൗ​നം പാ​ലി​ച്ച അ​നേ​ക​മ​നേ​കം അ​ർ​ഥ​ങ്ങ​ൾ അ​നു​വാ​ച​ക​ർ​ക്ക് സ്വ​യം ചി​ന്തി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യും. മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ൽ എം.​ടി​യു​ടെ ര​ച​ന​ക​ളി​ൽ കൂ​ടു​ത​ലാ​യും ഈ ​സ​വി​ശേ​ഷ​ത കാ​ണാ​നാ​കും. അ​ധി​കം സം​സാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല എം.​ടി. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ എ​ഴു​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ ചാ​രു​ത, മൗ​ന​ത്തി​ന്‍റെ വി​വി​ധ ത​ല​ങ്ങ​ളാ​ണ്. ആ ​വാ​ചാ​ല മൗ​നം ത​ന്നെ​യും വ​ലി​യ ആ​ശ​യ​പ്ര​കാ​ശ​ന​മാ​ണ്.

എ​ഴു​തി​യ വാ​ക്കു​ക​ളേ​ക്കാ​ൾ മൂ​ർ​ത്ത സു​ന്ദ​ര​മാ​ണ് എ​ഴു​താ​തെ പോ​യ, എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സ്സി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​വി​ങ്ങു​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ൾ, ആ​ശ​യ​ങ്ങ​ൾ. ഇ​ത് വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നെ ചി​ന്തി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​ൻ പ​റ​യാ​തെ പോ​യ, നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യി ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ച്ച ആ​ശ​യ​ങ്ങ​ളും അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും ന​മ്മു​ടെ ഉ​ള്ളി​ൽ അ​നാ​വൃ​ത​മാ​കു​ന്നു. അ​താ​ണ് എ​ഴു​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ക്തി.

ഇ​ത്ര​യും ആ​മു​ഖം പ​റ​യാ​ൻ കാ​ര​ണം, മൗ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും പ​ക്വ​മാ​യ ചി​ന്ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും ചി​ല സൂ​ച​ന​ക​ൾ പ​ങ്കു​വെ​ക്കാ​നാ​ണ്.

എ​ന്‍റെ വി​ദൂ​ര സൗ​ഹൃ​ദ​ത്തി​ലു​ള്ള ഒ​രു വ്യ​ക്തി​യാ​ണ്. എ​പ്പോ​ഴും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന, അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കാ​ൻ ഒ​ട്ടും ഇ​ഷ്ട​മി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രാ​ൾ. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ട് ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​ന്ന്, ‘‘ആ ​വി​ശേ​ഷം അ​റി​ഞ്ഞോ’’, ‘‘അ​ക്കാ​ര്യം കേ​ട്ടി​ല്ലേ’’ എ​ന്നൊ​ക്കെ ചോ​ദി​ച്ചെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ മ​റു​പ​ടി ര​സാ​വ​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കും. ‘‘അ​തൊ​ക്കെ അ​ന്വേ​ഷി​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്കെ​വി​ടെ സ​മ​യം, മ​റ്റെ​ന്തെ​ല്ലാം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്തു​തീ​ർ​ക്കാ​നു​ണ്ട്?’’ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ അ​ത് ശ​രി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്‍റെ പ​രി​മി​ത വൃ​ത്ത​ത്തി​ൽ സ്വ​ന്തം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്ന, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ തീ​ർ​ത്തും ജി​ജ്ഞാ​സ​യി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​കൃ​തം.

വേ​റൊ​രു സു​ഹൃ​ത്തി​ന്‍റെ പ്ര​കൃ​തം നേ​ർ വി​പ​രീ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. നാ​ട്ടി​ൽ എ​ന്ത് പ്ര​ശ്നം വ​ന്നാ​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം മു​ൻ​പി​ൻ നോ​ക്കാ​തെ സ​ജീ​വ​മാ​യി ഇ​ട​പെ​ടും. ചി​ല ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ത് സം​ഘ​ർ​ഷ​ത്തി​ലും പൊ​ലീ​സ് കേ​സി​ലും വ​രെ എ​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ‘‘എ​ന്തി​നാ​ണ് ഇ​ങ്ങ​നെ എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ത്തി​ലും ക​യ​റി ഇ​ട​പെ​ടു​ന്ന​ത്, ഒ​രു ആ​ലോ​ച​ന ഒ​ക്കെ ന​ല്ല​ത​ല്ലേ?’’ എ​ന്ന് ഞാ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ൽ ചോ​ദി​ച്ചു. അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു-‘‘​ഞാ​ൻ അ​ങ്ങ​നെ കു​റേ ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​നൊ​ന്നും സ​മ​യം ക​ള​യാ​റി​ല്ല. എ​ന്‍റെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ ശേ​ഷി​യി​ൽ ഞാ​ൻ അ​ഭി​മാ​നി​ക്കു​ന്നു. ഏ​ത് കാ​ര്യ​ത്തി​ലും അ​പ്പ​പ്പോ​ൾ ഇ​ട​പെ​ട​ണം. അ​താ​ണ് അ​തി​ന്‍റെ ശ​രി’’

ഈ ​ര​ണ്ട് മ​നു​ഷ്യ​രും തി​ക​ച്ചും വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ ര​ണ്ട് പ്ര​കൃ​ത​ക്കാ​രാ​ണ്. ഇ​വ ര​ണ്ടും അ​നു​ക​ര​ണീ​യ മാ​തൃ​ക​ക​ളു​മ​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ആ​ദ്യ​ത്തെ​യാ​ളെ കൊ​ണ്ട് മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് വ​ലി​യ ദോ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​യാ​ൾ ത​നി​ക്കും താ​നി​ട​പെ​ടു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ​ക്കും പ​ല​പ്പോ​ഴും അ​പ​ക​ട​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു.

ഏ​ത് കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴും മൗ​ന​ത്തി​നും ആ ​വേ​ള​യി​ലു​ള്ള ചി​ന്ത​ക്കും ഒ​ര​ൽ​പ നേ​രം കൊ​ടു​ത്താ​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​വും നി​ല​പാ​ടു​ക​ളും ഇ​ട​പാ​ടു​ക​ളും കൂ​ടു​ത​ൽ പ​രി​പ​ക്വ​മാ​കും. ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തെ ആ​ലോ​ച​ന മ​തി, ഭാ​വി ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ന​മ്മു​ടെ ഭാ​ഗ​ധേ​യം നി​ർ​ണ​യി​ക്കാ​ൻ. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ ഇ​ന്ന് ന​ട​ക്കു​ന്ന പ​ല അ​നി​ഷ്ട സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​ൻ ഒ​രു അ​ർ​ധ നി​മി​ഷ​ത്തെ ആ​ലോ​ച​ന മ​തി​യാ​കും. ഒ​ര​ൽ​പം സ​ർ​ഗ​ധ​ന്യ​മാ​യ മൗ​നം അ​വ​ലം​ബി​ച്ച്, ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സ്സി​നെ സ​ന്തു​ലി​ത​മാ​ക്കി​യ ശേ​ഷം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ സ​മീ​പി​ച്ചാ​ൽ യു​ക്തി​സ​ഹ​മാ​യ തീ​രു​മാ​ന​ങ്ങ​ളും ഇ​ട​പെ​ട​ലു​ക​ളും ന​മ്മി​ൽ നി​ന്ന് ഉ​ട​ലെ​ടു​ക്കും. ഒ​രു കാ​ര്യം ചെ​യ്യും​മു​മ്പ്, ഒ​രു വാ​ക്ക് പ​റ​യും മു​മ്പ്, എ​ഴു​തും മു​മ്പ്, ഒ​ന്നാ​ലോ​ചി​ക്കു​ക: ഇ​ത് ഞാ​ൻ പ​റ​യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ, എ​ഴു​തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ, അ​പ്ര​കാ​രം ചെ​യ്താ​ൻ എ​ന്താ​കും ഗു​ണം, എ​ന്താ​കും ദോ​ഷം എ​ന്നെ​ല്ലാം. മ​നു​ഷ്യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് ഉ​ത്കൃ​ഷ്ട അ​ർ​ഥം പ​ക​രു​ന്ന ധ​ന്യ​മാ​യ മൗ​ന​മാ​ണ​ത്. ഈ ​പ​ര്യാ​ലോ​ച​ന ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു പോ​കു​മ്പോ​ൾ ക്രോ​ധ​വും വൈ​രാ​ഗ്യ​വും വീ​ണ്ടു​വി​ചാ​ര​മി​ല്ലാ​യ്മ​യും പ​ക​രം വ​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ അ​ക്ര​മ​ങ്ങ​ളും കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ​ക​ളും ന​ട​ക്കു​ന്ന​ത്.

‘‘നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത പോ​ലെ അ​റി​വി​ന്‍റെ
ആ​ധി​കാ​രി​ക​ത​യെ
ശ​ക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന മ​റ്റൊ​ന്നി​ല്ല’’
എ​ന്ന് വി​ഖ്യാ​ത ചി​ത്ര​കാ​ര​ൻ
ലി​യ​നാ​ഡോ ഡാ​വി​ഞ്ചി!