ഒ​ഴു​ക്ക്

ആ​ലു​വ മ​ണ​പ്പു​റ​ത്തുനി​ന്ന് കി​ഴ​ക്കോ​ട്ട് കാ​റ്റ് വീ​ശി​യ​പ്പോ ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ന​ന​ഞ്ഞ മു​ടി​യൊ​ക്കെ ഒ​ന്നൊ​ണ​ങ്ങി പാ​റി​പ്പ​റ​ന്ന് ക‍ർ​ക്ക​ട​ക​ത്തി​ലെ ക​ട​ൽ തി​ര​മാ​ല പോ​ലെ മേ​ലോ​ട്ടു​യ‍‍ർ​ന്ന് തു​ള്ളി. കാ​റ്റി​ന് എ​ന്തൊ​രു ബ​ലി​ച്ചൂ​ര്…​അ​യാ​ള​തി​നെ അ​ക​ത്തോ​ട്ട് വ​ലി​ച്ചു​കേ​റ്റി... ഒ​രു​പാ​ട് ആ​ത്മാ​ക്ക​ളു​ടെ മ​ണം. അ​മ്മ… അ​പ്പാ​പ്പ​ൻ... ഓ​ർ​മ്മേ​ല് പോ​ലു​മി​ല്ലാ​ത്ത അ​മ്മാ​മ്മ... ചാ​വും വ​രെ തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കാ​ത്ത ഞാ​റ​ക്കേ​ലെ മാ​മ​ൻ... അ​ങ്ങ​നെ പ​ല​രു​ടേം… പൊ​യി​ലി​ല് നീ​ട്ടി​യ കൊ​ച്ചു​ക​ണ്ണി വ​ലേ​ല് ന​ത്തോ​ലി പെ​ല​പ്പ് കേ​റു​മ്പോ​ഴ​ത്തെ ചൂ​ര് പോ​ലെ…

റെ​യി​ൽ​വേ പാ​ല​ത്തീ​ന്ന് നോ​ക്കി​യാ​ൽ തീ ​വി​ഴു​ങ്ങി​യ മ​ഹാ​ന​ഗ​രം ക​ണ​ക്കെ​യാ​ണ് മ​ണ​പ്പു​റം. വൈ​ദ്യു​ത​ി വി​ള​ക്കു​ക​ളു​ടെ വെ​ട്ടം തി​ള​ച്ചു​രു​കി പ​ര​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്നു. ശി​വ​രാ​ത്രീ​ട​ന്ന് ആ​ലു​വ മ​ണ​പ്പു​റ​ത്ത് വ​ന്ന് ബ​ലി​യി​ട​ൽ ശി​വ​ദാ​സ​ന് പ​തി​വാ​ണ്. എ​ന്നെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ അ​തൊ​ന്നു തെ​റ്റി​യാ​ൽ ക​ർ​ക്ക​ട​ക വാ​വി​ന് ആ ​കു​റ​വ് തീ​ർ​ത്താ​ലും നെ​ഞ്ചി​ൻ​കൂ​ടി​ന​ക​ത്തെ വി​ങ്ങ​ല് ആ ​ആ​ണ്ട​റു​തി വ​രെ നീ​ണ്ട​ങ്ങ​നെ കി​ട​ക്കും.

ശി​വ​ദാ​സ​ൻ അ​ര​യി​ൽ ചു​റ്റി​ക്കെ​ട്ടി​യ തോ​ർ​ത്ത​ഴി​ച്ച് കു​ട​ഞ്ഞ് തോ​ളി​ലി​ട്ടു. പി​ന്നെ പാ​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന മു​ടി കു​ട​ഞ്ഞ് പി​റ​കി​ലോ​ട്ട് ഒ​തു​ക്കി​െ​വ​ച്ചു. മു​ടി​യി​ൽ​നി​ന്ന് തെ​റി​ച്ച തെ​ച്ചി​പ്പൂ​വും എ​ള്ളും പ​ച്ച​രി​ത്തു​ണ്ടു​ക​ളും താ​ഴെ പെ​രി​യാ​റി​ന്റെ ആ​ഴ​ത്തി​ലേ​ക്ക് വീ​ണു. അ​ക്ക​രെ ക​ട​വീ​ന്ന് ബ​ലി​യി​ടാ​ൻ വ​ന്ന​വ​രേം​കൊ​ണ്ട് വ​ള്ള​ങ്ങ​ൾ അ​ങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും പാ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇ​രു​ളി​ൽ പ​ര​സ്പ​രം കൂ​ട്ടി​മു​ട്ടാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഊ​ന്നു​കാ​രു​ടെ കൂ​വ​ലു​ക​ളും ഇ​ട​യ്ക്ക് ഉ​യ​രു​ന്ന​ത് കേ​ൾ​ക്കാം. ശി​വ​ദാ​സ​ന് കു​റെ​നേ​രം കൂ​ടി അ​വി​ട​ങ്ങ​നെ നി​ൽ​ക്ക​ണോ​ന്ന് തോ​ന്നി. ഒ​രു കാ​ഴ്ച​യും ശി​വ​ദാ​സ​നെ അ​ങ്ങ​നെ മോ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​റി​ല്ല. ഇ​തു​വ​രെ​യു​ള്ള ജീ​വി​തം​പോ​ലും…

എ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ൾ​ക്കി​ഷ്ട​മു​ള്ള ഒ​ന്നു​ണ്ട്. ന​ല്ല നി​ലാ​വൊ​ള്ള രാ​ത്രീ​ല് വ​ല​നീ​ട്ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ്... ഏ​റ്റോം എ​റ​ക്കോം സ​മാ​സ​മം നി​ൽ​ക്ക​ണ സ​മ​യ​ത്ത് കൊ​ച്ചു​വ​ഞ്ചീ​ടെ തു​മ്പ​ത്ത് ത​ല​വ​ച്ച് ആ​കാ​ശോം നോ​ക്കി​യു​ള്ള കെ​ട​പ്പ്. ഒ​രു ഒ​ച്ചേം അ​ന​ക്കോം ഇ​ല്ലാ​ത​ങ്ങ​നെ… നി​ലാ​വ് ഉ​ദി​ച്ചാ​പ്പി​ന്നെ വ​ല പൊ​ക്കി​ക്കെ​ട്ടി പെ​ട്രോ​മാ​ക്സും കെ​ടു​ത്തി ചീ​ന​വ​ല​പ്പ​ണി​ക്കാ​ര് മാ​ട​ത്തീ​ക്കേ​റി ഒ​റ​ക്കം തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. ച​ന്ദ്ര​നു​ദി​ച്ചാ​ൽ പ​ണീ​ടെ ത​ക്കം മോ​ശ​മാ​കും. പൊ​യി​ലി​ല് അ​ങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും നീ​ന്തി​ത്തു​ടി​ക്ക​ണ ചെ​മ്മീ​നും പ​ള്ള​ത്തീം ക​ണ​മ്പും ക​രി​മീ​നു​മൊ​ക്കെ നി​ലാ​വെ​ട്ടം ക​ണ്ട് ക​ര​പ്പേ​ലോ​ട്ട് നീ​ന്തും. എ​ന്നി​ട്ട് ക​ര​യോ​ട് ചേ​ർ​ന്ന് ആ​കാ​ശ​ത്തോ​ട്ട് നോ​ക്കി​യ​ങ്ങ​നെ നി​ക്കും. വെ​ട്ടം മാ​യ​ണ വ​രെ…

ക​ട​ലീ​ന്ന് ക​ട​പ്പു​റ​ത്തെ കൊ​ന്ന​ത്തെ​ങ്ങു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ പൊ​യി​ലി​ലേ​ക്ക് വീ​ശി​യെ​ത്തു​ന്ന ക​നം​കു​റ​ഞ്ഞ കാ​റ്റി​ല​ങ്ങ​നെ വ​ഞ്ചി​ത്തു​മ്പി​ല് നേ​രം​വെ​ളു​ക്കു​വോ​ളം കി​ട​ക്കാം... അ​മ്മേ​ടെ മ​ടീ​ല് കി​ട​ക്ക​ണ​പോ​ലെ…

അ​മ്മേ​ടെ മ​ടീ​ല് താ​ന​ങ്ങ​നെ കി​ട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ... ആ​വോ... ഓ​ർ​മ്മേ​ല് അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്ന് തെ​ളി​യ​ണി​ല്ല. പ​ല​പ്പോ​ഴും തോ​ന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പൊ​യി​ല് ത​ന്നെ​യാ​ണ് അ​മ്മേ​ന്ന്...

ത​ന്റെ അ​മ്മേം പോ​യ​ത് പൊ​യി​ലി​ലേ​ക്കാ​ണ്… ചാ​വാ​ൻ കൊ​തി​ക്ക​ണ ക​രേ​ലെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ​ക്കെ​ല്ലാം തു​ണ​യാ​ണ് പൊ​യി​ല്... ന​ല്ല ഇ​റ​ക്ക സ​മ​യ​ത്ത് കു​ത്തി​യൊ​ഴു​ക​ണ തെ​ക്കേ തൂ​മ്പി​ലേ​ക്ക് എ​ടു​ത്തു​ചാ​ടി​യാ​ൽ മ​തി.. വ​ട​ക്കേ തൂ​മ്പി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തും​മു​ന്നേ ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ഊ​ന്നു​വ​ല കു​റ്റി​യി​ലോ ചീ​ന​വ​ല കാ​ലി​ലോ ത​ട​ഞ്ഞ് നി​ന്നോ​ളും... ഇ​തു​വ​രെ​യും വ​ട​ക്കേ തൂ​മ്പ് ക​ട​ന്ന് ഒ​രു പെ​ണ്ണി​ന്റെ ശ​വോം അ​ഴി​മു​ഖ​ത്തെ​ത്തി ക​ട​ലി​ലേ​ക്ക് ഒ​ഴു​കി​യി​ട്ടി​ല്ല... അ​തി​ന് പൊ​യി​ല് സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടു​മി​ല്ല…

അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ഊ​ന്നു​വ​ല​ക്കൂ​റ്റീ​ലാ അ​മ്മേ​ടെ ശ​വോം കൂ​രി​ച്ചൂ​ണ്ട കൊ​ളു​ത്തുപോ​ലെ കു​ടു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്ന​ത്. നേ​ര​ത്തോ​ട് നേ​രം എ​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും ന​ച്ച​റേം ക​ല്ലാ​നും കൊ​ത്തി വെ​ട​ക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നി​ല്ല ദേ​ഹം. അ​ത​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ക​രേ​ലെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളു​ടെ ദേ​ഹ​ത്ത് പൊ​യി​ലി​ലെ ഒ​രു മീ​നും കൊ​ത്തി​ല്ല. തൂ​മ്പി​ലേ​ക്ക് ചാ​ടും മു​മ്പേ ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള സ​ങ്ക​ടം മു​ഴു​വ​ൻ അ​വ​റ്റ​ങ്ങ​ളോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും... അ​ങ്ങ​നെ സ​ങ്ക​ടം കേ​ട്ട് ക​ര​ഞ്ഞ മീ​നു​ക​ളൊ​ക്കെ​യും വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ കെ​ട​ന്ന് വെ​ള​റി​യ ദേ​ഹ​ത്തി​ന് കൂ​ട്ടാ​യി ഒ​പ്പം നീ​ന്തു​മെ​ങ്കി​ലും ചു​ണ്ടോ​ണ്ട് ഒ​രു ചൊ​വ​ന്ന പാ​ടു​പോ​ലും ഏ​ൽ​പി​ക്കി​ല്ല. പു​ണ്യ​പ്പെ​ട്ട ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളാ​യേ മീ​നു​ക​ളൊ​ക്കെ​യും പൊ​യി​ലി​ൽ ചാ​ടി​ച്ചാ​വ​ണ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളെ കാ​ണാ​റു​ള്ളൂ… ആ​ലോ​ച​ന കാ​ടു​ക​യ​റി​യ​പ്പോ ശി​വ​ദാ​സ​ന് അ​വി​ടെ അ​ധി​കം നേ​രം നി​ൽ​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യി​ല്ല... അ​യാ​ൾ പാ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ വ​ട​ക്കോ​ട്ട് ന​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

ആ ​ന​ട​ത്തം പാ​ലോം ക​ട​ന്ന് അ​പ്പു​റ​ത്തെ തു​രു​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ത്തി. വ​ല്യേ ധൃ​തി​യൊ​ന്നും ശി​വ​ദാ​സ​ന് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ല്ലേ​ലും ചാ​വാ​ൻ പോ​ണ ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് ധൃ​തീം‍ വൈ​ക​ലും ക​ണ​ക്കു​തെ​റ്റാ​ത്ത വ​ല​ക്ക​ണ്ണി​ക​ളെ​ന്ന പോ​ലെ​യാ​ണ്. ശി​വ​ദാ​സ​ന് ഉ​ള്ളാ​ലെ അ​റി​യാ​തൊ​രു ചി​രി​പൊ​ട്ടി... ആ ​ചി​രി വേ​ലി​യേ​റ്റ ത​ള്ള​ലാ​യി പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ചാ​ടി​യ നേ​ര​മാ​ണ് പാ​തി​വെ​ന്ത രാ​വെ​ട്ട​ത്തി​ൽ പാ​ള​ത്തി​ന്റെ അ​രി​കോ​ട് ചേ‍ർ​ന്ന കോ​ൺ​ക്രീ​റ്റ് സ്ലാ​ബു​മ്മേ​ല് അ​ങ്ങേ​ര് ഇ​രി​ക്ക​ണ​ത് ക​ണ്ട​ത്.

ഒ​രു കി​ടു​ക്കം വ​രേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് ഒ​ന്നും വ​ന്നി​ല്ല. പു​റ​ത്തേ​യ്ക്കു വ​ന്ന ചി​രി ഒ​ന്നു അ​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നു​മാ​ത്രം…

ദൂ​ര​ത്തൂ​ന്നൊ​ള്ള ത​ന്റെ വ​ര​വ് അ​ങ്ങേ​ര് അ​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി…

അ​ടു​ത്തോ​ട്ട് ചെ​ന്ന​പ്പോ ത​ന്റെ ഉ​ള്ളീ​ന്ന് പൊ​ട്ടി​യ​തി​നേ​ക്കാ​ൾ വെ​ടി​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത​തും വൃ​ശ്ചി​ക പൊ​ക്ക​ത്തി​ൽ ക​ര​പ്പേ​ലോ​ട്ട് ക​യ​റി​യ പൊ​യി​ൽ​വെ​ള്ളം ക​ണ​ക്കെ​യു​ള്ള​തു​മാ​യ ഒ​രു ചി​രി ആ ​മു​ഖ​ത്ത് നി​റ​യു​ന്ന​ത് അ​യാ​ൾ ക​ണ്ടു. നീ​ണ്ടു ന​ര​ച്ച താ​ടി​രോ​മ​ങ്ങ​ൾ വെ​യി​ൽ​വെ​ളി​ച്ചം​പോ​ലെ തി​ള​ങ്ങി പാ​റു​ന്നു.

ഒ​രേ നാ​ട്ടു​കാ​രാ​ണെ​ന്ന പ​രി​ച​യ​ക്കെ​ട്ടു​ക​ൾ പൊ​ട്ടി​ച്ച് പ​ട്ടാ​ളം കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ കു​റ​ച്ച​പ്പു​റം മാ​റി ശി​വ​ദാ​സ​ൻ പാ​ള​ത്തേ​ൽ ഇ​രു​ന്നു.

കു​റ​ച്ചു നേ​ര​ത്തെ ചി​ല ത​ക്ക​ക്കേ​ടു​ക​ളു​ടെ മി​ണ്ടാ​യ്മ അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച് കാ​ക്കോ​സ് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘മ​ണ​പ്പൊ​റ​ത്ത് തെ​ര​ക്ക് കൂ​ടു​ത​ലാ​ണോ​ടാ... അ​മ്മാ​യീ...’’

എ​ളു​പ്പ​ത്തി​ൽ മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​മെ​ന്ന ആ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ലെ അ​വ​സാ​ന അ​മ്മാ​യീ വി​ളി​യി​ൽ ശി​വ​ദാ​സ​ൻ പ​തി​വു​പോ​ല​ല്ലാ​തെ ഒ​ന്നു പ​ത​റി.

അ​മ്മാ​യീ... അ​മ്മാ​യി ശി​വ​ൻ…. ഏ​തോ ഒ​രു കാ​ല​ത്ത് ഒ​പ്പം​കൂ​ടി​യ​താ​ണ്… പ​ന​ച്ചി​ക്കാ ക​റ​പോ​ലെ… ഊ​രി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത കു​പ്പാ​യ​മാ​യി ആ ​പേ​ര് ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ലും പു​റ​ത്തും അ​ങ്ങ​നെ ഒ​ട്ടി​ക്കി​ട​ന്നു. അ​മ്മ​യു​ടെ ജീ​വി​തം ത​നി​ക്ക് ത​ന്ന ഏ​ക സ​മ്പാ​ദ്യോം അ​താ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ൻ ഓ​ർ​ത്തു. അ​മ്മാ​യി അ​മ്മി​ണീ​ടെ മോ​ന് ഇ​തെ​ല്ലാ​തെ വേ​റെ​ന്ത് പേ​ര് പ​തി​യാ​ൻ. നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ​യൊ​ക്കെ​യും അ​മ്മാ​യീ വി​ളി​യി​ൽ ഇ​തു​വ​രെ ഉ​ള്ളി​ൽ ഒ​രു ത​രി ക​ന​ലു​പോ​ലും പു​ക​ഞ്ഞു ക​ത്തി​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ പാ​ള​ക്ക​രി​മീ​ന്റെ മു​തു​കു​മു​ള്ള് തൊ​ണ്ട​യി​ൽ കു​ത്തി​യി​റ​ങ്ങി​യ വി​മ്മി​ട്ടമാ​യി​രു​ന്നു പ​ട്ടാ​ളം കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ അ​ന്നേ​ര​ത്തെ ആ ​വി​ളി​യി​ൽ അ​വ​നു​ണ്ടാ​യ​ത്. വ​ലി​യ താ​മ​സം കൂ​ടാ​തെ അ​ത​ങ്ങ് മാ​ഞ്ഞു​പോ​കേം​ചെ​യ്തു.

‘‘ഊം…’’

​ചോ​ദ്യോം പ​റ​ച്ചി​ലി​നു​മൊ​ന്നും വ​ല്യേ കാ​ര്യോ​ന്നും ആ ​സ​മ​യ​ത്തി​ല്ലെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ മൂ​ള​ലി​ൽ തെ​ളി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

‘‘ഞാ​ൻ പോ​യി​ല്ലെ​ടാ… മ​ണ​പ്പൊ​റ​ത്ത് വെ​ലി​ച്ചോ​റി​ന് കാ​ത്ത് നി​ക്കാ​തെ ത​ല​ക്ക് മോ​ളി​ലൊ​ള്ള കാ​ർ​ന്നോ​മാ​രെ​ല്ലാം ഈ ​നേ​ര​ത്ത് ന​മ്മ​ടൊ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​കും… പി​ന്നെ വെ​റ്തെ…’’

ബ​ലി​ച്ചോ​റ് കാ​ത്ത് നി​ക്ക​ണ കാ​ർ​ന്നോ​മ്മാ​ര്… ചെ​റു​പ്പ​ത്തീ അ​ങ്ങ​നെ ത​ന്നെ​യാ​ണ് ശി​വ​ദാ​സ​നും ക​രു​തി​യി​രു​ന്ന​ത്. ശി​വ​രാ​ത്രീ​ട​ന്ന് ബ​ലി​യി​ടാ​ൻ വ​ര​ണ മ​ക്ക​ളേം കാ​ത്ത് പെ​രി​യാ​റ്റി​ല് ആ​ത്മാ​ക്ക​ള​ങ്ങ​നെ നീ​ന്തി പു​ള​ച്ചു​ന​ട​ക്കോ​ന്നും… ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​ള്ള ബ​ലി​ച്ചോ​റു​മാ​യി എ​ത്തു​ന്നോ​രെ ക​ണ്ടാ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​രൂ​പ​ത്തി​ലാ​യി ക​രേ​ലോ​ട്ട് ക​യ​റി​വ​ന്ന്, മ​ക്ക​ള് കൊ​ടു​ക്ക​ണ ചോ​റും തി​ന്ന് വെ​ശ​പ്പ​ട​ക്കി.. നാ​ട്ടി​ലേം വീ​ട്ടി​ലേം വി​ശേ​ഷോം ചോ​ദി​ച്ച് മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​കോ​ന്നും അ​യാ​ള​ങ്ങ​നെ മ​ന​സ്സീ ക​ണ്ടി​രു​ന്നു. അ​തി​നി​ടെ ബ​ലി​ച്ചോ​റ് കി​ട്ടാ​തെ, ഒ​രു വി​ശേ​ഷോം അ​റി​യാ​തെ... കു​റെ​യേ​റെ ആ​ത്മാ​ക്ക​ൾ പെ​രി​യാ​റി​ന്റെ പ​ര​പ്പി​ൽ ത​ല​യും​പൊ​ക്കി ആ​ൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഒ​രി​ക്ക​ലും വ​രാ​ത്ത മ​ക്ക​ളേം നോ​ക്കി സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്ക​ണു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന് ഓ​ർ​ക്കു​മ്പോ അ​ന്നൊ​ക്കെ ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ള് ക​ട​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​നി​വ​ര​ണ ഓ​രോ ശി​വ​രാ​ത്രി​യി​ലും ത​ന്റെ ആ​ത്മാ​വും അ​ങ്ങ​നെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന ചി​ന്തേ​ല് അ​ന്നു​ണ്ടാ​യ ക​ട​ച്ചി​ലി​ന്റെ ഒ​രു ത​രി​പോ​ലും അ​യാ​ളു​ടെ ഉ​ള്ളി​ൽ പെ​ട​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നേ അ​ങ്ങ​നൊ​രു ആ​ത്മാ​വാ​യി തീ​ർ​ന്ന​താ​ണ് താ​നെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ഓ​ർ​ത്തു.

ചാ​വാ​ൻ കൊ​തി​ച്ച ക​രേ​ലെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പൊ​യി​ലി​ലേ​ക്ക് ചാ​ടു​മ്പോ ആ​ണു​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ആ​ന​വ​ണ്ടീ കേ​റി ആ​ലു​വ​യി​ലേ​ക്ക് പോ​കാ​റാ​ണ് പ​തി​വ്. ആ​ലു​വ​യി​ലെ​റ​ങ്ങി ഈ ​തു​രു​ത്തി​ലെ​ത്തി തീ​വ​ണ്ടി​പ്പാ​ള​ത്തി​ല് ചെ​ത​റി​ത്തീ​ർ​ന്ന​വ​ർ കൊ​റേ​പ്പേ​രു​ണ്ട്. കു​ണ്ടാ​യി ര​മേ​ശ​നും പീ​ട്യേ​ക്കാ​ര​ൻ ഭാ​സ്ക​ര​നും ജോ​സ മേ​സ്ത്രീ​ടെ ഡോ​ക്ട​റി​ന് പ​ഠി​ക്കാ​ൻ പോ​യ മോ​ൻ ജോ​യീം ലോ​റി ഡ്രൈ​വ​റ് കു​ഞ്ഞു​മോ​നും അ​ങ്ങ​നെ​യ​ങ്ങ​നെ കു​റെ​പ്പേ​ർ. ആ​രും ഒ​ന്നും ക​ണ്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പ​ല​രും പ​ല ത​ര​ത്തി​ലാ ച​ത്തേ​ന്ന് ക​രേ​ലൊ​ള്ള​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു ന​ട​ന്നി​രു​ന്നു... പാ​ള​ത്തീ ത​ല​വെ​ച്ച് കെ​ട​ന്നും ഇ​രു​ന്നും തീ​വ​ണ്ടി​ക്ക് നേ​രെ ന​ട​ന്നും അ​ല​റി​വി​ളി​ച്ചും പാ‌​ഞ്ഞു​വ​ര​ണ വ​ണ്ടി​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ഞ്ഞു നി​ന്നും പ​ല മ​ട്ടി​ല്…

‘‘ചാ​വാ​ൻ തോ​ന്നാ​യാ... ച​ത്തോ​ണം… നീ​ട്ടി​വെ​ക്കാ​നൊ​ന്നും നി​ക്ക​രു​ത്… ന്നാ​ലും നി​ന​ക്കി​തെ​ന്തി​ന്റെ കേ​ടാ​ടാ…’’

ഇ​തു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ ചു​ളി​വ് നെ​റ​ഞ്ഞ മു​ഖ​ത്ത് ഒ​രു നെ​റി​കെ​ട്ട പ​രി​ഹാ​സം തി​ക​ട്ടി​ച്ചാ​ടി​യ​ത് അ​വ​ൻ അ​റി​ഞ്ഞു. എ​ന്തി​ന്റെ കേ​ട്… ഒ​രു കേ​ടും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തുകൊ​ണ്ടാ ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു വ​ര​വ്... ചാ​വ​ണോ​ന്ന് തോ​ന്നേ​ണ്ട ഒ​രു​പി​ടി കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ നാ​പ്പ​ത്തെ​ട്ട് വ​യ​സ്സി​നി​ടെ പ​ല​വ​ട്ടം ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്.. അ​മ്മാ​യി അ​മ്മി​ണീ​ടെ വ​യ​റ്റീ​ക്കു​രു​ത്തെ​ന്ന ഒ​റ്റ കാ​ര​ണം മ​തി നൂ​റു​ത​വ​ണ ചാ​വാ​ൻ… ​െപെ​പ്പി​ല് വെ​ള്ള​മെ​ടു​ക്കാ​ൻ പോ​യ​പ്പോ ആ​രു​മി​ല്ലാ​ത്ത ത​ക്കം നോ​ക്കി കൊ​ച്ചു പെ​ങ്ങ​ളെ​ന്നു ഉ​ള്ളി​ൽ ഒ​റ​പ്പി​ച്ച കൂ​ട്ടു​വ​ഞ്ചി​ക്കാ​ര​ൻ കു​ഞ്ഞോ​ൻ ചേ​ട്ട​ന്റെ ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ മോ​ള് ബി​ന്ദു ത​ന്നോ​ട് ഇ​ഷ്ടം പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ അ​വ​ളു​ടെ ആ​ഴം എ​ങ്ങ​നെ​യ​റി​യും എ​ന്നോ​ർ​ത്ത് നി​ൽ​ക്ക​ക്ക​ള്ളി​യി​ല്ലാ​തെ വെ​റ​ച്ചു​പോ​യ അ​ന്നും ചാ​വാ​യി​രു​ന്നു. പ​ള്ളി​പ്പെ​രു​ന്നാ​ളി​ന്റെ ത​ലേ​ന്ന് ന​ല്ല​വെ​ല​ക്ക് വി​ക്കാ​മെ​ന്ന് ക​രു​തി അ​ഞ്ചാ​റ് ദെ​വ​സം​കൊ​ണ്ട് വീ​ശി​പ്പി​ടി​ച്ച ക​രി​മീ​നൊ​ക്കെ​യും മാ​ലി പൊ​ട്ടി പൊ​യി​ലി​ലേ​ക്ക് ഒ​ള്ള ജീ​വ​നും പി​ടി​ച്ച് ഒ​ഴു​കി​പ്പോ​യ​പ്പോ​ഴും ചാ​വാ​യി​രു​ന്നു... എ​ന്നാ അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു തോ​ന്ന​ലി​ന് പോ​യ കാ​ല​ത്തി​നി​ടെ ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് എ​ത്തി​നോ​ക്കാ​നേ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല... എ​ന്ത് വെ​ഷ​മം വ​ന്നാ​ലും തെ​ക്കേ തൂ​മ്പീ​പ്പോ​യി ചാ​വാ​ത്ത ചൂ​ട​ൻ​ചെ​മ്മീ​നെ കൊ​ളു​ത്തി ചൂ​ണ്ട നീ​ട്ടി​യെ​റി​ഞ്ഞ് ഒ​ത്ത ചെ​മ്പ​ല്ലീ​നെ പൊ​ക്കി ക​ര​പ്പേ​ലി​ട്ടാ ഉ​ള്ളി​ലെ ഉ​രു​ക്ക​മെ​ല്ലാം അ​ങ്ങ​ന​ങ്ങാ​ട് ഒ​ലി​ച്ചു​പോ​കും. എ​റ​ക്ക​ത്തി​ല് എ​ട​ത്തോ​ട്ടീ​ന് വെ​ള്ളം വ​ലി​ഞ്ഞ് വ​റ്റ​ണ പോ​ലെ…

ഏ​തൊ​ക്കെ​യോ ഓ​ർ​മ​ക​ളി​ൽ വേ​വു​ന്ന ശി​വ​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളു​ടെ തു​റി​ച്ചു​നോ​ട്ട​ത്തീ​ന്ന് ഒ​രു മ​റു​പ​ടീം കി​ട്ടൂ​ല്ലെ​ന്ന് കാ​ക്കോ​സ് ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, ‌അ​റ്റം​പ​റ്റം നി​ൽ​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​ത്തും വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ ല​ഹ​രി തേ​ടു​ക​യാ​ണ് കാ​ക്കോ​സെ​ന്ന് ആ ​മ​ട്ടും​ഭാ​വോം പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ള് പി​ന്നേം ചോ​ദി​ച്ചു...

‘‘പ​റ ക്ണാ​പ്പേ… എ​ന്ത് ക​ഴ​പ്പ് മൂ​ത്തി​ട്ടാ​ണ്…’’

ആ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ൽ ആ​കാം​ക്ഷ​യേ​ക്കാ​ളും പ​കു​തി​യി​ലേ​റെ മു​ഴ​ച്ചു​നി​ന്ന കു​ന്നാ​യ്മ​ത്ത​ര​ത്തി​ന്റെ എ​രി​വ് ശി​വ​ദാ​സ​ൻ അ​റി​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൻ ത​രി​മ്പും ഉ​ല​ഞ്ഞി​ല്ല...

ഒ​രു ക​ഴ​പ്പും മൂ​ത്തി​ട്ട​ല്ല. ശി​വ​ദാ​സ​ന് വെ​റു​തെ​യ​ങ്ങ​നെ തോ​ന്നി​യ​താ​ണ്. തി​രി​ച്ച​റി​വി​ന്റെ കാ​ലം മു​ത​ലേ​യൊ​ള്ള ഒ​രു മ​ടു​പ്പ് എ​രി​ഞ്ഞു​കേ​റി ആ​കാ​ശം​മു​ട്ടി​യ പോ​ലെ. വ​ലേ​ലും ചൂ​ണ്ടേ​ലും കു​ടു​ങ്ങി മീ​ൻ പെ​ട​ക്ക​ണ​ത് കാ​ണു​മ്പോ​ഴ​ത്തെ ആ​വേ​ശ​മൊ​ക്കെ കെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി. അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​ന് മു​ന്നേ തൊ​ണ്ട​ന​ന​യ്ക്കാ​ൻ വാ​ങ്ങി​​െവ​ച്ച ചാ​രാ​യം ഗ്ലാ​സേ​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു നി​ന്നാ​ലും കു​ടി​ച്ചു​തീ​ർ​ക്കാ​നൊ​രു മ​ടി. ചാ​ള​നെ​യ്യ് തേ​യ്ക്കാ​ത്ത വ​ഞ്ചി​പ്പ​ല​ക ക​ണ​ക്കെ മ​ന​സ്സ് വെ​റു​തെ വെ​ള​റി വെ​ളു​ത്ത് തു​ട​ങ്ങി. ഒ​ഴു​ക്കു​നെ​ല​ച്ച തെ​ക്കേ തൂ​മ്പു​പോ​ലെ ഒ​രു കാ​ര​ണോം ഇ​ല്ലാ​തെ ചെ​ല​ർ​ക്ക് ചാ​വാ​ൻ തോ​ന്നോ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​ത് അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്…

മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​ൻ ഉ​ള്ളി​ലൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് കാ​മ്പി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു നോ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​തു​ക്കി അ​വ​ന​ങ്ങ​നെ ത​ന്നെ ഇ​രു​ന്നു. ഒ​രു തു​ണ്ടു​പോ​ലും മേ​ഘ​ക്കീ​റി​ല്ലാ​ത്ത പ​ടി​ഞ്ഞാ​റ​ൻ മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്റെ മു​ഖം... മ​ന​സ്സും.

എ​വി​ടെ​യോ പി​ടി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന വ​ണ്ടി വൈ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ ആ​ശ​ങ്ക​യോ ആ​ശ്വാ​സ​മോ ഒ​ര​ന​ക്ക​ത്തീ​പ്പോ​ലും തേ​മ്പി​തേ​യ്ക്കാ​തെ ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ള് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് കാ​ക്കോ​സ് വ​ർ​ത്ത​മാ​നം പൊ​ലി​പ്പി​ക്കാ​ൻ തൊ​ട​ങ്ങി.

‘‘ചെ​ല​ര​ങ്ങ​നാ... ഒ​രു കാ​ര​ണോ​മി​ല്ലാ​തെ ചാ​കും… ആ‍ർ​ക്കും ഒ​രു എ​ത്തും​പി​ടി​ത്തോം കി​ട്ടേ​മി​ല്ല… എ​ന്നെ​പ്പ​റ്റീം പ​റ​യും... ആ ​കെ​ള​വ​ന് എ​ന്തി​ന്റെ ക​ടി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ന്ന്…’’

ഇ​ത്രേം നേ​രം എ​ന്തേ തോ​ന്നീ​ല്ലെ​ന്ന് ക​രു​തി​യ ചോ​ദ്യം കാ​ക്കോ​സ് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ​ഴാ​ണ് ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് വെ​റു​തെ പെ​രു​ത്ത് ക​യ​റി​യ​ത്.

ശ​രി​യാ​ണ്, എ​ല്ലാം തെ​ക​ഞ്ഞ ഇ​യ്യാ​ക്കി​ത് എ​ന്തി​ന്റെ ക​ടി​യാ​ണ്... ശി​വ​ദാ​സ​ൻ പി​റു​പി​റു​ത്തു.

‘‘ഒ​ള്ള ക​ടി​യൊ​ക്കെ പോ​യ​ത് കൊ​ണ്ടാ​ടാ ഞാ​നി​ങ്ങോ​ട്ട് കെ​ട്ടി​യെ​ടു​ത്ത​ത്… ബ​ല​ക്കൊ​റ​വ് വ​ന്ന കാ​ലം തൊ​ട്ടേ ഓ​ർ​ത്ത​താ ഇ​ത​ങ്ങ് തീ​ർ​ക്കാ​ന്ന്… പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളെ സു​ഖി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ലേ എ​ന്തോ​ന്ന് ജീ​വി​ത​മാ​ടാ…’’

പാ​തി​ച്ചി​രി​യോ​ടെ ഇ​ത​ങ്ങോ​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞ് തീ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ഴേ​ക്കും കാ​ക്കോ​സ് ചെ​റു​താ​യൊ​ന്നു കി​ത​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി. ചാ​വാ​ൻ ഒ​രു​ങ്ങി​ക്കെ​ട്ടി​യെ​ത്തി​യ ഒ​രാ​ളു​ടെ വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ന് ഇ​ത്ര ആ​വേ​ശം എ​ന്തി​നാ​ണെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് പി​ടി​ത്തം കി​ട്ടി​യി​ല്ല. ചാ​കാ​ൻ വ​ന്ന​തൊ​ഴി​ച്ച് അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം ക​ര​യി​ലൊ​ള്ള എ​ല്ലാ​രേം​പോ​ലെ ശി​വ​ദാ​സ​നു​മ​റി​യാം...

ക​ർ​ക്ക​ട​ക​ക്കോ​ള് ആ‍ർ​ത്ത​ല​ച്ച് പെ​യ്യ​ണ മാ​തി​രി​യാ​ണ് പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യും കാ​ക്കോ​സി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്ന് വീ​ണി​രു​ന്ന​ത്. അ​തി​ർ​ത്തീ​ല് ​െവ​ച്ച് കാ​ലി​ന് വെ​ടി​യേ​റ്റ് പ​ട്ടാ​ള​പ്പ​ണീം നി​ർ​ത്തി നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ കാ​ക്കോ​സി​ന് ഒ​ന്നി​നും ഒ​രു മു​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​ല്ല... അ​പ്പ​ന്റെ പ​ട​ക്ക​ക്ക​ച്ചോ​ടം കൂ​ടി ഏ​റ്റെ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ കൈ​യില് പൂ​ത്ത​കാ​ശാ​യി… നാ​ട്ടി​ലു​ണ്ടാ​ക്ക​ണ പൂ​ത്തി​രീം ക​മ്പി​ത്തി​രീം ച​ക്രോം എ​ലി​വാ​ണോം കൂ​ടാ​തെ ശി​വ​കാ​ശീ​ന്ന് കെ​ട്ടു​ക​ണ​ക്കി​ന് സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ കൊ​ണ്ടുവ​ന്ന് വി​ഷൂ​നും പ​ള്ളി​പ്പെ​രു​ന്നാ​ളി​നും ഉ​ത്സ​വ​ത്തി​നും വി​റ്റൊ​ഴി​വാ​ക്കി​യ​പ്പോ കാ​ശ​ങ്ങ​നെ കെ​ട്ടി​ന് മേ​ലെ കെ​ട്ടാ​യി പൊ​ന്തി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു…

ക​രേ​ല് കാ​ശൊ​ള്ള പ​ര​നാ​റി​ക​ള് കൊ​റെ ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും കെ​ട്ടീ​തും കെ​ട്ടാ​ത്ത​തു​മാ​യ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യും കാ​ക്കോ​സി​നെ തേ​ടി​പ്പോ​യ​ത് എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന് ഒ​രു​കാ​ല​ത്തും നാ​ട്ടി​ലെ ഒ​റ്റൊ​രു​ത്ത​നും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. ഒ​രി​ക്കെ കൊ​ട്ടി​ക്ക​ലെ സു​ലോ​ച​ന പ​റ​ഞ്ഞ്… കൂ​ടെ കെ​ട​ന്നാ തീ​പി​ടി​ച്ച ക​രി​മ​രു​ന്നാ കാ​ക്കോ​സെ​ന്ന്… ഏ​താ​ണ്ട് വ​ട​ക്കേ തൂ​മ്പി​ലെ വേ​ലി​യേ​റ്റ ത​ള്ളി​ച്ച​പ്പോ​ലെ…

ആ​യ കാ​ല​ത്തും ഇ​പ്പോ​ഴും ക​രേ​ല് പി​ടി​വി​ട്ട് ന​ട​ക്ക​ണ ആ​ണു​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​ണ്ണി​ലെ ചൊ​റി​ച്ചി​ലാ​ണ് കാ​ക്കോ​സെ​ങ്കി​ലും ഇ​ങ്ങേ​ര് നെ​റി​വ്കേ​ട് കാ​ട്ടീ​ന്ന് മാ​ത്രം ആ​രും പ​റ​യി​ല്ല. വീ​ട്ടു​കാ​ര് കെ​ട്ടി​ച്ച് ത​ലേ​ലാ​ക്കി​യ സു​ധാ​മ​ണീ​ടെ മൂ​ന്ന് മ​ക്ക​ൾ​ക്ക് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഒ​ളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും ഇ​യാ​ളു​ണ്ടാ​ക്കി​യ സ​ന്ത​തി​ക​ൾ​ക്കെ​ല്ലാം സ്വ​ത്തീ​ന് കൊ​റെ വ​ല്യ ഏ​റ്റ​ക്കു​റി​ച്ചി​ലി​ല്ലാ​തെ വീ​തി​ച്ച് കൊ​ടു​ത്തു. പ​ണ്ടൊ​രി​ക്കെ കാ​ക്കോ​സ് വ​യ​റ് വീ​ർ​പ്പി​ച്ച​തോ​ടെ വീ​ട്ടു​കാ​ര് നാ​ട്ടീ​ന്ന് ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​യ തു​ണ്ടി​യി​ലെ ലീ​ലാ​മ്മ​നേം മോ​നേം അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച് ക​ണ്ടെ​ത്തി പൊ​ക്കാ​ളി​പാ​ട​ത്തി​ന്റെ ക​രേ​ലെ ഒ​രേ​ക്ക​റും ന​ല്ലൊ​രു പെ​രേ​മാ​ണ് എ​ഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​ത്. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ണ്ടാ​യ മ​ക്ക​ളി​ല് കൊ​റേ​പ്പേ​ര് സ്വ​രു​മ​യോ​ടേം ചി​ല​ര് കി​ട്ടി​യ​ത് കൊ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യി എ​ന്ന പ​രി​ഭ​വ​ത്തി​ല് പ​ര​സ്പ​രം കെ​റു​വി​ച്ചും ന​ട​ന്നു.

‘‘താ​നെ​ന്താ​ടോ... എ​ന്നെ സ്വ​ന്തം ചോ​ര​യാ​യി കൂ​ട്ടാ​ഞ്ഞേ… പെ​ഴ​ച്ച ത​ള്ളേ​യ​ത് കൊ​ണ്ടാ​ണാ…’’

ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ചോ​ദ്യം ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​മെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും ക​രു​തി​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​തി​ന്റെ ആ​വ​ശ്യം ഒ​രു​വ​ട്ടം​പോ​ലും അ​വ​ന് തോ​ന്നീ​ട്ടു​മി​ല്ല. ഈ ​ഒ​ടു​ക്ക​ത്തെ സ​മ​യ​ത്ത് അ​മ്മേ​നെ​െവ​ച്ച് ക​ണ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞ് പോ​യ​ല്ലോ എ​ന്ന അ​ത്ഭു​തോം അ​വ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് വ​ന്ന​തു​മി​ല്ല.

ഇ​ത്രേം നേ​രം മു​ക്കീം മൂ​ളീം നി​ന്നി​രു​ന്ന ശി​വ​ദാ​സ​നീ​ന്ന് ഇ​ത് തെ​റി​ച്ചു​വീ​ണ​പ്പം കാ​ക്കോ​സ് ചെ​റു​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു പ​തു​ങ്ങി. വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ ര​സ​ച്ച​ര​ട് പൊ​ട്ടി അ​യാ​ൾ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​യി.

ത​ന്നെ ഒ​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ത് കാ​ക്കോ​സാ​ണെ​ന്ന കാ​ര്യം മു​ടി​വെ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ സു​ധീ​ര​ന്റെ വാ​യേ​ന്നാ​ണ് ഓ​ർ​മേ​ല് ആ​ദ്യ​മാ​യി ശി​വ​ദാ​സ​ൻ കേ​ൾ​ക്ക​ണ​ത്. കൊ​ച്ചു​ന്നാ​ളി​ലെ​ന്നോ മു​ടി​വെ​ട്ടി​ന്റെ എ​ടേ​ല് പാ​തി മ​ങ്ങി​യ ക​ണ്ണാ​ടീ​ല് തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന ത​ന്നോ​ട് കു​ഞ്ചീ​ലെ രോ​മം വ​ടി​ക്കാ​ൻ ലെ​ത​റ് ബെ​ൽ​റ്റി​ല് ക​ത്തി രാ​കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന സു​ധീ​ര​ൻ പു​ളി​ച്ച ചി​രി​യോ​ടെ​യാ​ണ് അ​ത് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്...

‘‘മോ​ന്തേ​ടെ വ​ല്യേ മി​നു​ക്കോ​ന്നും നോ​ക്ക​ണ്ട​ടാ ചെ​ർ​ക്കാ… ആ​ള് കാ​ക്കോ​സ് ത​ന്നേ​ന്ന് ഒ​റ​പ്പാ… ക​ള്ള​പ്പ​ണി ന​ട​ത്തി​യാ​ലേ ആ​ശാ​രീ​ടെ മൊ​ഴ​പ്പ് ഉ​രു​പ്പി​ടീ​ല് തെ​ളി​ഞ്ഞ​ങ്ങ് കെ​ട​ക്കും…’’

നാ​ട്ടു​കാ​രൊ​ക്കെ​യും അ​ത​ങ്ങ് ഒ​റ​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ഴും ആ ​ഒ​റ​പ്പി​ന്റെ പ​ങ്ക് പ​റ്റാ​നൊ​ന്നും ശി​വ​ദാ​സ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും കാ​ക്കോ​സി​നെ തേ​ടി ചെ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. പ​ല​രും പി​രി​കേ​റ്റി​യെ​ങ്കി​ലും അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രാ​വ​ശ്യ​മൊ​ള്ള​താ​യി അ​വ​ന് തോ​ന്നി​യ​തു​മി​ല്ല.

താ​ൻ ചോ​ദി​ച്ച​തി​ന് ഉ​ത്ത​രോ​ന്നും കി​ട്ടൂ​ല്ലെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ൻ ക​രു​തി​യ​ങ്ങ​നെ ഇ​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ കാ​ക്കോ​സ് പി​ന്നേം തൊ​ട​ങ്ങി​യ​ത്.

‘‘അ​മ്മാ​യേ​യ്... കാ​ക്കോ​സി​ന് ഒ​രു പെ​ണ്ണി​നേം തേ​ടി ന​ട​ക്കേ​ണ്ട ഗ​തി വ​ന്നി​ട്ടി​ല്ലെ​ടാ… എ​ല്ലാ കൂ​ത്തി​ച്ചി​ക​ളും ഇ​ങ്ങോ​ട്ടാ കേ​റി വ​ന്നേ... എ​ല്ലാ​വ​രും എ​ന്നെ ന​ന്നാ​യി സു​ഖി​പ്പി​ക്കേം​ചെ​യ്ത്... ഞാ​ന​വ​രേം… എ​ന്നാ കാ​ക്കോ​സി​ന് ഇ​ത്തി​രി കു​ത്തി​ക്ക​ഴ​പ്പ് തോ​ന്നി​യ ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടെ​ണ്ണ​മൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന്... അ​തി​ലൊ​ന്നാ നെ​ന്റെ ത​ള്ള…’’

കാ​ര്യ​ത്തി​ലോ​ട്ട് ക​ട​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​യ്ക്കും കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ പ​റ​ച്ചി​ലി​ന്റെ ക​നം കൂ​ട​ണ​ത് ശി​വ​ദാ​സ​ൻ അ​റി‍ഞ്ഞു. പൊ​യി​ലി​ലോ​ട്ട് പെ​യ്തി​റ​ങ്ങ​ണ ക​ർ​ക്ക​ട​ക കോ​ള് പോ​ലെ...

‘‘പി​ന്നെ​ന്തി​ണ്ടാ​ക്കാ​നാ... എ​ന്റെ ത​ള്ളേ​നെ ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​ക്കീ​ത്... കൂ​ടെ പൊ​റു​പ്പി​ക്കാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ…’’

ഇ​തും വേ​ണ​മെ​ന്ന് ക​രു​തി ചോ​ദി​ച്ച​ത​ല്ല. ഉ​ള്ളീ​ന്ന് അ​റി​യാ​തെ വീ​ണു​പോ​യ​താ​ണ്.

‘‘പൊ​റു​പ്പി​ച്ചേ​നെ… വേ​ണോ​ങ്കീ കെ​ട്ടി വീ​ട്ടി​ലോ​ട്ടും കൊ​ണ്ടോ​ന്നേ​നെ… എ​ന്നാ കാ​ക്കോ​സി​നെ അ​വ​ൾ​ക്ക​ങ്ങ് ബോ​ധി​ച്ചി​ല്ല... വെ​ടി​മ​രു​ന്നി​ന്റെ ചൂ​രൊ​ള്ളോ​നെ മീ​ൻ നാ​റ​ണോ​ൾ​ക്ക് പ​റ്റൂ​ല്ല​ന്ന്… പ​ല പ​ണീം നോ​ക്കീ​ട്ടും അ​വ​ള് എ​നി​ക്ക് ഒ​തു​ങ്ങീ​ല്ലെ​ടാ…’’

കാ​ക്കോ​സ് ഇ​ങ്ങ​നെ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും താ​ൻ എ​ങ്ങ​നെ​യു​ണ്ടാ​യെ​ന്ന ചോ​ദ്യം വ​ലി​യ തെ​ളി​ച്ച​മി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ക​ണ്ണി​ൽ തെ​റി​ച്ചു​നി​ന്നു. പ​റ​യാ​ൻ ഒ​രു​പാ​ടു​ണ്ടെ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ കാ​ക്കോ​സ് ഒ​രു ദീ​ർ​ഘ​നി​ശ്വാ​സം വി​ട്ടു. എ​ന്നി​ട്ട് തെ​ക്കോ​ട്ടേ​യ്ക്ക് ക​ണ്ണു​പാ​യി​ച്ചു. ശി​വ​ദാ​സ​ൻ വ​ട​ക്കോ​ട്ടേ​യ്ക്കും. അ​ക​ലെ നി​ന്ന് കു​തി​ച്ചെ​ത്തു​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​പ്പൊ​ട്ടൊ​ന്നും ഇ​രു​വ​രും ക​ണ്ടി​ല്ല. ഇ​നി​യും സ​മ​യ​മു​ണ്ട്…

‘‘ഇ​തു​ക​ണ​ക്കേ​നൊ​രു ശി​വ​രാ​ത്രീ​യാ​യി​ര്ന്ന്… അ​വ​ട​പ്പ​ൻ മ​ണ​പ്പൊ​റ​ത്ത് ബ​ലി​യി​ടാ​ൻ പോ​യ നേ​രം... ഞാ​ൻ ചെ​ന്ന്… അ​വ​സാ​നോ​യി​ട്ട് സ​മ്മ​തം ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ... പൊ​യി​ലീ​ന്ന് ചീ​റ്റ​ണ​പോ​ലെ കാ​റ്റ​ടി​ക്ക​ണു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന്... പ​ണ്ടേ എ​നി​ക്ക് പൊ​യി​ൽ​ച്ചൂ​ര് ഒ​ട്ടും പി​ടി​ക്കൂ​ല്ല… എ​ന്നാ​ലും ഞാ​ൻ ചെ​ന്ന്…’’

‘‘അ​മ്മ സ​മ്മ​തി​ച്ചാ…’’

ഇ​ത് ചോ​ദി​ച്ച് ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ത​ന്റെ ആ​കാം​ക്ഷ വ​ല്ലാ​തെ പി​ടി​വി​ടു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് തോ​ന്നി​യ​ത്. ഒ​രു നി​മി​ഷം ക​രേ​ക്കെ​ട​ന്ന് ശ്വാ​സം​കി​ട്ടാ​തെ പെ​ട​യ​ണ മീ​നാ​യി അ​വ​ൻ…

‘‘കോ​പ്പ്… ആ ​ക​ഴു​വേ​റി​ച്ചി മോ​ള് മോ​ത്ത് തു​പ്പീ​ല്ല​ന്നേ ഒ​ള്ള്…’’

ശി​വ​ദാ​സ​ന് നി​രാ​ശ തോ​ന്നി. ജ​ന്മം നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പോ​ലെ. അ​വ​ന്റെ ത​ല താ​ഴ്ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, നീ ​വെ​ഷ​മി​ക്കേ​ണ്ട​ടാ ചെ​ക്കാ എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ കാ​ക്കോ​സ് തു​ട​ർ​ന്നു.

‘‘പി​ന്നൊ​ന്നും നോ​ക്കി​യി​ല്ല… അ​വ​ൾ​ടെ മൊ​ഖം​പൊ​ത്തി​യൊ​രു പെ​ട കൊ​ടു​ത്ത്... ചാ​ണാ​ൻ തേ​ച്ച ത​റേ​ല്, പാ​തി മ​ട​ക്കി​വ​ച്ചെ പു​ല്ലു​പാ​യേ​ലോ​ട്ട് അ​ല​ക്കോം​ത​ല്ലി വീ​ണ്… ബോ​ധോ​ന്നും പോ​യി​ല്ല... എ​ന്നാ പി​ന്ന​വ​ള് അ​ന​ങ്ങീ​ല്ല… ന​ന​ഞ്ഞു കു​തി​ർ​ന്ന മാ​ല​പ്പ​ട​ക്കം​പോ​ലെ വെ​റു​ത​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ന്ന്…’’

ശി​വ​ദാ​സ​ന് ആ​ശ്വാ​സ​മാ​യി... തി​ള​ങ്ങു​ന്ന ക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ അ​വ​ൻ കാ​ക്കോ​സി​നെ നോ​ക്കി.

‘‘എ​ന്തൊ​ര് പെ​ണ്ണാ​യി​ര്ന്ന്… ഒ​രു ചെ​റു​വെ​ര​ല് പോ​ലും അ​ന​ക്കീ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൾ​ടെ മ​ണം മാ​ത്രം മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു… ചു​രു​ണ്ട മു​ടീ​ടെ മ​ണം… ചെ​വി​മ​ട​ക്കി​ന്റെ മ​ണം… വാ​യേ​ടെ... ക​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ... അ​ങ്ങ​നെ എ​ല്ലാ​ത്തി​ന്റേം... അ​തി​ന് മു​ന്നേം പി​ന്നേം ഒ​രു​കാ​ല​ത്തും ഒ​രു പെ​ണ്ണീ​ന്നും അ​ങ്ങ​നൊ​രു മ​ണം എ​നി​ക്ക് കി​ട്ടീ​ട്ടി​ല്ല…’’

അ​മ്മേ​ടെ മ​ണം എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു... അ​മ്മ​ക്ക് ഓ​രോ നേ​ര​ത്തും ഓ​രോ മ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്ന് അ​വ​ന് തോ​ന്നി​യി​രു​ന്നു. പ​ല​ത​രം പൗ​ഡ​റി​ന്റെ, അ​ത്ത​റി​ന്റെ, ബീ​ഡീ​ടെ, ചാ​രാ​യ വാ​ട​യു​ടെ… താ​ൻ ജ​നി​ക്കും മു​ന്നേ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അ​മ്മേ​ടെ മ​ണം കി​ട്ടി​യ കാ​ക്കോ​സി​നോ​ട് അ​വ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ൽ കു​ശു​മ്പ് ഇ​ര​ച്ചു​ക​യ​റി…

‘‘കാ​ര്യോം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ക​ള​സ​ത്തി​ന്റെ വ​ള്ളീം മു​റു​ക്കി മു​ണ്ടും ഉ​ടു​ത്ത് പൊ​റ​ത്തോ​ട്ട് എ​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ഴും ക​ണ്ണും​തൊ​റ​ന്ന് ച​ത്ത​ത് പോ​ലെ കെ​ട​ക്കേ​യി​രു​ന്ന്… ആ ​കെ​ട​പ്പ് ക​ണ്ട​പ്പോ എ​നി​ക്കും വെ​ഷ​മം വ​ന്നേ… പി​ന്നെ ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​നും പ​റ​യാ​നും നി​ന്നി​ല്ല... പൊ​റ​ത്തെ​റ​ങ്ങി കൊ​ച്ച​യ്യ​പ്പ​ന്റെ പ​റ​മ്പി​ലെ പാ​ലോം​ക​ട​ന്ന് ഒ​ന്നു തി​ര​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ… ഒ​ന്നും ന​ട​ക്കാ​ത്ത​പോ​ലെ അ​വ​ള് ര​ണ്ടു കൈ​യി​ലും കൊ​ടോ​മാ​യി പൈ​പ്പി​ൻ​ചോ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​ണ്…’’

ഇ​ത്രേം നാ​ളും നാ​ട്ടു​കാ​രെ​പ്പോ​ലെ ശി​വ​ദാ​സ​നും ക​രു​തീ​ത് അ​മ്മ മ​റ്റേ​പ്പ​ണി തൊ​ട​ങ്ങി​യ​പ്പി​ന്നെ അ​ബ​ദ്ധ​ത്തി​ല് കാ​ക്കോ​സ് വ​ഴി വ​യ​റ് വീ​ർ​ത്തേ​ന്നാ… ഈ ​ചെ​റ്റ​യാ​ണ് അ​മ്മ പെ​ഴ​ക്കാ​ൻ കാ​ര​ണോ​ന്ന് അ​ന്നേ​രം മ​ന​സ്സി​ലാ​യെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് ഒ​രു തീ​യും ക​ത്തി​യി​ല്ല… ഒ​രു ഓ​ള​വും ഉ​യ​ർ​ന്ന​തു​മി​ല്ല.

‘‘സ​ർ​ക്കാ​രാ​ശൂ​ത്രീ​ല് പെ​റ്റ് കെ​ട​ന്ന​പ്പ ഞാ​ൻ ചെ​ന്നി​രു​ന്ന്... അ​വ​ളോ​ട് ന​ല്ല മെ​നേ​ല് പ​റ​യേം ചെ​യ്ത്... ഞാ​ൻ നോ​ക്കി​ക്കോ​ളാ​ണ്... അ​വ​ള് പെ​റ​ണേ​ന് മു​ന്നേ നി​ന്റെ അ​പ്പാ​പ്പ​നാ​ണേ വ​ലി​വ് വ​ന്ന് ച​ത്തി​രു​ന്ന്… ഒ​റ്റ​ക്ക​ല്ലേ… അ​വ​ൾ​ക്ക് സ​മ്മ​തം മൂ​ളീ​യാ മ​തി​യാ​യി​രു​ന്ന് ആ ​നാ​യ​ക്ക്… പെ​റ്റ് കെ​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴും എ​ന്തൊ​രു മ​ണ​മാ​യി​രു​ന്ന് അ​വ​ൾ​ക്ക്…’’

അ​യാ​ൾ താ​ൻ അ​റി​യാ​ത്ത ത​ന്റെ അ​മ്മേ​ടെ മ​ണ​ത്തി​ന്റെ ല​ഹ​രി​യി​ലാ​ണെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. ഉ​ള്ളി​ലോ​ട്ട് വ​ലി​ച്ചു​കേ​റ്റ​ണ ഓ​രോ ശ്വാ​സ​ത്തി​ലും അ​മ്മ​യെ അ​യാ​ൾ അ​റി​യു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അ​വ​ന് തോ​ന്നി…

‘‘പെ​റ്റെ​ണീ​റ്റ് ഒ​രു നേ​രെ​നി​ൽ​ക്കാ​നാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​വ​ള് മ​റ്റേ പ​ണി തൊ​ട​ങ്ങി… നി​ന്നെ പോ​റ്റാ​നാ​ണോ... അ​തോ എ​ന്നെ തോ​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണോ എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞൂ​ടാ... അ​വ​ള് ക​രേ​ലെ സ​ക​ല ആ​ണു​ങ്ങ​ടേം കൂ​ടെ കെ​ട​ന്ന്… എ​ന്നാ ക​യ്യി​ല് പൂ​ത്ത കാ​ശും ഉ​ള്ളി​ല് കൊ​തീ​മാ​യി ഞാ​ൻ പ​ല​വ​ട്ടോം ആ ​വാ​തി​ൽ​ക്കേ ചെ​ന്നി​ട്ടും അ​വ​ള് തൊ​റ​ന്നി​ല്ല… എ​ന്റെ കൂ​ടെ കെ​ട​ന്ന​തു​മി​ല്ല... ഞാ​നാ​ണേ പി​ന്നെ കേ​റി​പ്പി​ടി​ക്കാ​നും നി​ന്നി​ല്ല…’’

അ​മ്മ​ക്ക് ഇ​തെ​ന്തി​ന്റെ ഏ​ന​ക്കേ​ടാ​ണെ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ശി​വ​ദാ​സ​ന് ഉ​ത്ത​ര​മൊ​ന്നും കി​ട്ടീ​ല്ല. ചെ​ല​ര് അ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രി​ക്കും.

‘‘അ​വ​ള് തൊ​റ​ക്കൂ​ല്ല​ടാ… അ​വ​ള​തി​ന് നി​ക്കൂ​ല്ല… എ​നി​ക്കു​മാ​ത്രോ​ല്ല... കൊ​റെ​പ്പേ​ര് കൂ​ടെ​ക്കെ​ട​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൾ​ടെ മ​ന​സ്സ് തൊ​റ​ക്കാ​ൻ ക​രേ​ലെ ഒ​റ്റ​രു​ത്ത​നേ​ക്കൊ​ണ്ടാ​യാ… കൂ​ടെ​പ്പൊ​റു​പ്പി​ക്കാ​ൻ കൊ​റെ പേ​ര് ന​ട​ന്നി​ല്ലേ... ചെ​ത്തു​കാ​ര​ൻ തി​ല​ക​നും കോ​വി​ലു​ങ്ക​ല​ത്തെ മാ​ധോ​നും മീ​ശ​ക്കാ​ര​ൻ നാ​രാ​യ​ണ​നും അ​ങ്ങ​നെ കൊ​റേ പേ​ര്... വ​ല്ലോം ന​ട​ന്നാ…’’

അ​മ്മേ​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ഓ​രോ മു​ക്കും​മൂ​ലേം കാ​ക്കോ​സി​ന് കാ​ണാ​പാ​ഠോ​ണെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ടെ ഓ​രോ വാ​ക്കീ​ന്നും ശി​വ​ദാ​സ​ൻ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്തു… താ​നൊ​രി​ക്ക​ലും കാ​ണാ​ത്ത ഒ​ര​മ്മ​നേ​ണ് അ​യാ​ള് ഉ​ള്ളീ​ന്ന് വ​ലി​ച്ചു പൊ​റ​ത്തി​ട​ണ​ത്. വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ക​ലി കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ പെ​ട​ച്ചു​കേ​റ​ണ​തും അ​യാ​ളു​ടെ കി​ത​പ്പേ​റ​ണ​തും അ​വ​ന​റി​ഞ്ഞു.

‘‘നെ​ന​ക്ക​റി​യാ​വോ​ടാ നാ​റീ… സ​ക​ല പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളും പ​ടി​ഞ്ഞാ​റേ പൊ​യി​ലീ ചാ​ടി ച​ത്ത​പ്പോ... ആ​ലു​വേ​ലോ​ട്ട് വ​ന്ന് തീ​വ​ണ്ടി​ക്ക് ത​ല​വ​ച്ച ഒ​റ്റ​രു​ത്തി​യേ ന​മ്മ​ടെ നാ​ട്ടി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നൊ​ള്ള്… സൈ​ക്കി​ളു​ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ പീ​താം​ബ​ര​ന്റെ പെ​ങ്ങ​ള് വ​ത്സ​ല… അ​വ​ള് ച​ത്തേ​ന്റെ നാ​ലാം നാ​ളാ​ടാ ***@@ നി​ന്റെ ത​ള്ള തൂ​മ്പി​ലോ​ട്ടെ​ടു​ത്ത് ചാ​ടീ​ത്…’’

കൊ​ച്ചു​ന്നാ​ളി​ലേ അ​മ്മേ​ക്കാ​ളും താ​ൻ ഒ​പ്പം കൂ​ടി​രു​ന്ന​ത് വ​ത്സ​ലേ​ച്ചി​യോ​ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ര​മ​ന്റെ ക​ടേ കൊ​ണ്ടോ​യി സു​ഖ്യേ​നും പ​രി​പ്പു​വ​ടേം വാ​ങ്ങി​ത്ത​രും. ചേ​ട്ട​ൻ പീ​താം​ബ​ര​ന്റെ ക​ടേ​ന്ന് അ​രേ​ടെ സൈ​ക്കി​ള് കൊ​ണ്ട് വ​ന്ന് ച​വി​ട്ടാ​ൻ പ​ഠി​പ്പി​ക്കും. മു​ത്ത​പ്പ​ൻ ത​റേ​ല് കൃ​ഷ്ണ​ൻ​കു​ട്ടി വെ​ല്ലി​ച്ച​ന്റെ തു​ള്ള​ല് ക​ണ്ട് നെ‍ഞ്ചി​ടി​ച്ച് നി​ൽ​ക്ക​ണ ത​ന്നെ പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് പേ​ടി​മാ​റ്റും. അ​ഴീ​ക്കോ​ട് ക​ട​ത്തും ക​ട​ന്ന് അ​ഞ്ച​പ്പാ​ലം വ​ഴി കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​ർ കാ​വി​ലെ മീ​ന​ഭ​ര​ണി​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കും. തോ​ളേ​ക്കേ​റ്റി കാ​വു​തീ​ണ്ട​ല് കാ​ണി​ക്കും. അ​മ്മ​നേ​ലും മൂ​ത്ത​താ​ണെ​ങ്കി​ലും ചേ​ച്ചീ​ന്നേ താ​ൻ വി​ളി​ക്കാ​റൊ​ള്ള്. വ​ത്സ​ലേ​ച്ചി ഒ​ള്ള​പ്പൊ അ​മ്മ വേ​റെ​തോ പെ​ണ്ണാ​ണെ​ന്ന് ശി​വ​ദാ​സ​ന് പ​ല​വ​ട്ടോം തോ​ന്നി​യി​രു​ന്നു. അ​മ്മ ക​ര​യ​ണ​തും ചി​രി​ക്ക​ണ​തും പെ​ണ​ങ്ങ​ണ​തും എ​ല്ലാം വ​ത്സ​ലേ​ച്ചി​യോ​ടാ​യി​രു​ന്നു…

‘‘നെ​ന്റെ ത​ള്ള​ക്ക് ആ​ണു​ങ്ങ​ടെ കൂ​ടെ കെ​ട​ക്കാ​നേ പ​റ്റോ​ള്ളാ​യി​രു​ന്നു... അ​വ​രെ സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റൂ​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന്… അ​താ നെ​ന്റെ ത​ള്ള… ക​ഴു​വേ​റി​ച്ചീ…’’

ആ​രും പ​റ​യാ​ത്ത… ഇ​തു​വ​രെ താ​ന​റി​യാ​ത്ത കാ​ര്യം കേ​ട്ട​പ്പോ ഉ​ള്ളി​ല് ഇ​ടി​ത്തീ പെ​യ്യ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ അ​ത് പ​റ​ഞ്ഞ കാ​ക്കോ​സി​നു​ണ്ടാ​യ വെ​റ​യ​ലി​ന്റെ ഒ​രു തു​ണ്ടു​പോ​ലും ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് തെ​ണ‍ർ​ത്ത് പൊ​ന്തീ​ല്ല. അ​വ​ൻ കാ​ക്കോ​സി​നെ നോ​ക്കി. വ​ല്ലാ​ണ്ട​ങ്ങാ​ട് തോ​റ്റു​പോ​യ ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നെ കാ​ക്കോ​സി​ൽ അ​വ​ൻ ക​ണ്ടു. ഏ​ത് ക​ന​പ്പ​ൻ ചൂ​ണ്ട​നാ​രും പൊ​ട്ടി​ക്കാ​നാ​ക​ണ പേ​ര​റി​യാ​ത്ത ആ​റ്റ​നൊ​രു മീ​നാ​യി അ​യാ​ളു​ടെ മു​ന്നി​ൽ അ​മ്മ​യ​ങ്ങ​നെ നീ​ന്തി​ക്ക​ളി​ക്ക​ണു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​വ​ന് തോ​ന്നി.

‘‘നീ ​വി​ചാ​രി​ക്ക​ണു​ണ്ടാ​കും... ഇ​ക്കാ​ര്യോ​ല്ലാം അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും ഞാ​നെ​ന്താ നെ​ന്നെ തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കാ​ഞ്ഞേ​ന്ന്…. അ​തി​ന്റെ ഒ​രു കാ​ര്യോം ഇ​ല്ലെ​ടാ… എ​ന്റെ ചോ​രേ​ണ​ന്ന ക​ണ​ക്ക് തീ​ർ​ക്കാ​ന​ല്ല എ​നി​ക്കൊ​ണ്ടാ​യ സ​ക​ല നാ​യ​ക​ൾ​ക്കും കാ​ശും പ​റ​മ്പും വീ​ടും കോ​പ്പു​മെ​ല്ലാം കൊ​ടു​ത്ത​ത്… അ​തൊ​ക്കെ അ​വ​റ്റ​ക​ൾ​ടെ ത​ള്ള​മാ​ര് എ​ന്നെ കൂ​ടെ​ക്കെ​ട​ത്തി സു​ഖി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പ​ങ്കാ​ണെ​ടാ… നെ​ന​ക്കാ ഭാ​ഗ്യം ഇ​ല്ലാ​ണ്ടാ​യി​പ്പോ​യി…’’

കാ​ക്കോ​സ് ഇ​ത് പ​റ​ഞ്ഞ് തീ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ശി​വ​ദാ​സ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ല് സ​ങ്ക​ടം പ​ത​ഞ്ഞു​പൊ​ന്തി. ത​ന്റെ ഭാ​ഗ്യ​ക്കേ​ട് ഓ​ർ​ത്ത​ല്ല. ഒ​രു ക​ണ​ക്കും തീ​ർ​ക്കാ​തെ​യാ​ണ് കാ​ക്കോ​സ് ചാ​വാ​ൻ വ​ന്നേ​ക്ക​ണേ​ന്ന് ഓ​ർ​ത്ത്. അ​യാ​ളു​ടെ അ​ക​ത്ത് വ​ലി​യൊ​രു വേ​ലി​യേ​റ്റ​ച്ചു​ഴി വ​ല്ലാ​ത്ത വേ​ഗ​ത്തി​ല് ക​റ​ങ്ങ​ണു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​വ​ന് തോ​ന്നി… കാ​ക്കോ​സി​നോ​ടു​ള്ള ഇ​ഷ്ട​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു നീ​ട്ടു​വ​ല ത​ന്നെ പൊ​തി​യു​ന്ന​താ​യി അ​വ​ന​റി​ഞ്ഞു. ആ ​നീ​ട്ടു​വ​ലേ​ടെ അ​റ്റ​ത്തി​ന​പ്പു​റം ഒ​രി​ക്ക​ലും കു​ടു​ങ്ങി​ല്ലെ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ ഒ​ഴു​ക്കി​നെ​തി​രെ കു​ത​റി നി​ൽ​ക്ക​ണ അ​മ്മ​യെ​യും അ​വ​ൻ ക​ണ്ടു. പൊ​യി​ലാ​ഴം ക​ണ്ട് ച​ത്തു​മ​ല​ച്ച അ​മ്മ​നോ​ടും അ​വ​ന് കൊ​റെ ഇ​ഷ്ടം​തോ​ന്നി… ഒ​പ്പം തീ​വ​ണ്ടി​ക്ക് ത​ല​​െവ​ച്ച വ​ത്സ​ലേ​ച്ചി വ​ലി​യൊ​രു ചോ​ദ്യ​മാ​യി വി​തു​മ്പി... നൂ​റാ​യി​രം ചൂ​ണ്ട​ക്കൊ​ളു​ത്തു​ക​ളും വ​ല​ക്ക​ണ്ണി​ക​ളും അ​വ​നെ വ​ലി​ച്ചു​മു​റു​ക്കി...

ശി​വ​ദാ​സ​ൻ പ​തി​യെ എ​ണീ​റ്റു. പെ​രി​യാ​റ്റീ​ന്ന് ആ​ത്മാ​ക്ക​ളു​ടെ ച​ളി​മ​ണം പു​ര​ണ്ട അ​വ​ന്റെ തോ​ർ​ത്ത് തീ​വ​ണ്ടി​പ്പാ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ എ​ങ്ങോ പ​റ​ന്നുപോ​യി. കാ​ക്കോ​സി​നോ​ട് പി​ന്നെ​യൊ​ന്നും മി​ണ്ടാ​ൻ നി​ക്കാ​തെ അ​വ​ൻ തി​രി​ച്ചു ന​ട​ന്നു. അ​ന്നേ​രം അ​വ​ന്റെ മ​ന​സ്സും ശ​രീ​ര​വും എ​ന്ന​ത്തേ​യും​പോ​ലെ ഏ​റ്റോം എ​റ​ക്കോം സ​മാ​സ​മം നി​ൽ​ക്ക​ണ പൊ​യി​ല് ക​ണ​ക്കെ ശാ​ന്ത​വും നി​ശ്ച​ല​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​പോ​ക്കി​ൽ ഒ​രു കാ​ര്യം അ​വ​ൻ ഒ​റ​പ്പി​ച്ചു. അ​ടു​ത്ത ശി​വ​രാ​ത്രി​ക്ക് ഒ​രി​ക്ക​ലു​മെ​ടു​ത്ത് അ​മ്മ​യ്ക്കൊ​പ്പം കാ​ക്കോ​സി​നും​കൂ​ടി ഒ​രു ഉ​രു​ള ബ​ലി​ച്ചോ​റ് പെ​രി​യാ​റ്റി​ലൊ​ഴു​ക്കു​മെ​ന്ന്…

ന​ട​ന്ന് പാ​ലം ക​ട​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും എ​വി​ടെ​യോ പി​ടി​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്ന ച​ര​ക്കു​വ​ണ്ടി ഒ​രു​പാ​ട് പ​രി​ച​യ​മൊ​ള്ള തെ​ക്കേ​ത്തൂ​മ്പി​ലെ വേ​ലി​യി​റ​ക്ക​പ്പാ​ച്ചി​ല് പോ​ലെ അ​വ​ന് മു​ന്നി​ലൂ​ടെ പാ​ഞ്ഞു​പോ​യി. ആ ​വ​ണ്ടി​യെ അ​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കി​നി​ന്ന​പ്പോ ഇ​നി​യൊ​രി​ക്കെ ചാ​വാ​ൻ തോ​ന്നി​യാ​ലും ആ​ലു​വ​യി​ലോ​ട്ടു​ള്ള വ​ര​വും പൊ​യി​ലി​ലോ​ട്ടു​ള്ള പോ​ക്കും ഒ​രേ ക​ണ​ക്കാ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ന്റെ മ​ന​സ്സി​നും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. ആ ​സ​മ​യം തി​രു​ത്താ​നും തീ​ർ​ക്കാ​നും ഒ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള വെ​പ്രാ​ള​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന തീ​വ​ണ്ടി​ക്കു മു​ന്നി​ൽ ച​മ്രം പ​ടി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന പ​ട്ടാ​ളം കാ​ക്കോ​സി​ന്റെ ഉ​ള്ള്.