കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ എ​ന്ന പു​രു​ഷ​ൻ

ക​രി​ങ്കൊ​റ​പ്പാ​ട​ത്തെ അ​റ്റം​ക​ലാ​യി ചാ​ടി​ക്ക​ട​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​യാ​ൾ അ​ത് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്. അ​റ്റം​ക​ലാ​യി​യി​ൽ പ​ര​ൽ​മീ​നു​ക​ൾ ഒ​ഴു​കി​പ്പോ​കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​തി​നി​ട​യി​ൽ തെ​ളി​ഞ്ഞ വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ ത​ന്റെ പു​രു​ഷ​ത്വം ഇ​ള​കി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന് അ​ൽ​പം കൗ​തു​ക​വും തെ​ല്ല് അ​ഭി​മാ​ന​വും തോ​ന്നി. കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും മാ​ത്ര​മാ​ണ് അ​ടി​വ​സ്ത്രം ധ​രി​ക്കാ​റ്.

കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നെ എ​ല്ലാ​വ​രും സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ എ​ന്നാ​ണ് വി​ളി​ക്കാ​റ്. നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ എ​ല്ലാ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളി​ലും പ​രി​ഹാ​ര​വു​മാ​യി സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഉ​ണ്ടാ​കും. അ​ത​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്. അ​വ​സാ​ന​വാ​ക്ക് പ​ല​പ്പോ​ഴും സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന്റേ​തു ത​ന്നെ ആ​യി​രി​ക്കും. കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​​ന്റെ ത​റ​വാ​ട് വീ​ടി​ന്റെ വ​രാ​ന്ത​യി​ലെ ചു​മ​രി​ൽ കാ​ൾ മാ​ർ​ക്സ്, എം​ഗ​ൽ​സ്, ലെ​നി​ൻ, എ.​കെ.​ജി, കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള, ഇ.​എം.​എ​സ് തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​രു​ടെ ഫോ​ട്ടോ​ക​ൾ ക​ട്ടി​യു​ള്ള ഫ്രെ​യിംചെ​യ്ത് തൂ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. വി​പ്ല​വ​ത്തി​​ന്റെ ക​ന​ൽ​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്ന കാ​ര​ണ​വ​ൻ​മാ​രാ​യി​രു​ന്നു ആ ​ഫോ​ട്ടോ​ക​ൾ അ​വി​ടെ തൂ​ക്കി​യി​ട്ട​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ക്കാ​ര​നാ​കാ​ൻ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​ല്ല. കാ​ര​ണ​വ​ൻ​മാ​ർ​ക്ക് നാ​ട്ടു​കാ​ർ ആ​ദ​രി​ച്ചു ന​ൽ​കി​യ സ​ഖാ​വ് എ​ന്ന വി​ളി​പ്പേ​ര് അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നും പ​തി​ച്ചു​കി​ട്ടി​യ​ത്.

കാ​ൾ മാ​ർ​ക്സി​​ന്റെ ഫോ​ട്ടോ​ക്കു മു​ന്നി​ൽ നി​ന്ന കു​ട്ടി​യാ​യ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ മാ​ർ​ക്സി​​ന്റെ താ​ടി​യും മീ​ശ​യും ത​നി​ക്കു​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​താ​യി സ്വ​പ്നം ക​ണ്ടു. കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​​ന്റെ പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക്ക് വി​പ​രീ​ത​മാ​യി കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന് താ​ടി​യും മീ​ശ​യും ഉ​ണ്ടാ​യി​ല്ല. രോ​മം കി​ളി​ർ​ക്കാ​ത്ത നെ​ഞ്ച് ത​ട​വി സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ കോ​ലാ​യ​യി​ൽ ഇ​രു​ന്ന് ദീ​ർ​ഘ​നി​ശ്വാ​സ​മു​തി​ർ​ക്കും. താ​ടി​യും മീ​ശ​യും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ പ​ല​രും കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നെ ക​ളി​യാ​ക്കി. ആ​ണും പെ​ണ്ണും കെ​ട്ട​വ​ൻ എ​ന്ന് വി​ളി​ച്ചു. ക​ല്യാ​ണ​പ്രാ​യ​മാ​യ​പ്പോ​ൾ ഒ​ന്നു ര​ണ്ടു പെ​ണ്ണു​കാ​ണ​ൽ ച​ട​ങ്ങ് ന​ട​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും മീ​ശേം താ​ടീ​മി​ല്ലാ​ത്ത ചെ​ക്ക​ന് പെ​ണ്ണ് കി​ട്ടി​യി​ല്ല. കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ നി​ത്യ​ഹ​രി​ത നാ​യ​ക​നാ​യി നാ​ട്ടി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടി.

പി​ന്നീ​ട് എ​പ്പോ​ഴോ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ ഏ​റ്റെ​ടു​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഏ​തെ​ങ്കി​ലും വീ​ട്ടി​ൽ വൈ​ദ്യു​തി നി​ല​ച്ചാ​ൽ, ഏ​തെ​ങ്കി​ലും വീ​ട്ടി​ൽ പ​മ്പുസെ​റ്റ് കേ​ടു​വ​ന്നാ​ൽ അ​തു ന​ന്നാ​ക്കാ​ൻ എ​വി​ടെ​നി​ന്നെ​ങ്കി​ലും മൂ​പ്പ​ര് എ​ത്താ​തി​രി​ക്കി​ല്ല. ആ​രെ​ങ്കി​ലും വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ വീ​ണാ​ൽ മു​ങ്ങി​യെ​ടു​ക്കാ​നും കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ വേ​ണം. കി​ണ​റ്റി​ൽ ഉ​ള്ള വെ​ള്ളം കോ​രി എ​ടു​ക്കാ​ൻ വ​രെ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഇ​ല്ലാ​തെ പ​റ്റി​ല്ലാ​ന്ന് ആ​യി. അ​തി​ർ​ത്തിപ്ര​ശ്നം, അ​ടി​പി​ടി തു​ട​ങ്ങി വ്യ​ഭി​ചാ​രം വ​രെ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഇ​ട​പെ​ടു​ന്ന വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളാ​യി.

നി​ലാ​വ​ത്ത് അ​റ്റം​ക​ലാ​യി​യി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കിനി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ചി​റ​ക്ക​പ്പു​റ​ത്ത് ക​ക്കും​വ​ള്ളി തോ​ടി​ന് കു​റു​കെ​യി​ട്ട ക​വു​ങ്ങി​ൻ​ത​ടി​പ്പാ​ലം ക​ട​ന്നെ​ത്തു​ന്ന വീ​ട്ടി​ലെ ചി​മ്മി​നിവി​ള​ക്ക് കെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തി. വാ​തി​ൽ​പ്പ​ല​ക ചാ​രി പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന ത​ങ്ക​മ​ണി ദൂ​രെ പാ​ട​ത്ത് അ​റ്റം​ക​ലാ​യി​ക്ക് മേ​ലെ കാ​ല് ക​വ​ച്ചു​വെ​ച്ച് അ​റ്റം​ക​ലാ​യി​യി​ലേ​ക്കും ത​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കും മാ​റിമാ​റി നോ​ക്കു​ന്ന സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നെ ക​ണ്ട് നീ​ട്ടി​വി​ളി​ച്ചു.

‘‘കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ടാ... ങ്ങ​ട്ട് ബ​ന്നാ​ളി... അ​ബ​ടെ ക​രി​ങ്കൊ​റേ​ല് ബെ​ർ​ളി കു​ത്തി​യ മാ​തി​രി നി​ക്ക​ണ്ട...’’

ഒ​ന്നു ച​മ്മി​യെ​ങ്കി​ലും സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ക​ക്കും​വ​ള്ളി തോ​ടി​ന്റെ പാ​ലം ക​ട​ന്ന് മ​നം മ​യ​ക്കു​ന്ന ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ നോ​ക്കാ​ൻ മ​ടി​ച്ച് ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ ചെ​ന്നു​കേ​റി.

‘‘ഞാ​ൻ ഇ​തി​ലേ​ങ്ങ​നെ പോ​യ​പ്പോ...’’

‘‘ങ്ങും... ​ന​ട്ട​പ്പാ​തി​ര​ക്കാ​ണ​ല്ലോ ക​രി​ങ്കൊ​റ​പ്പാ​ട​ത്തൂ​ടെ പോ​ണ​ത്. ക്ക് ​മ​ന​സ്സി​ലാ​യ്ക്ക്ണ്. ഏ​താ​യാ​ലും ങ്ങ​ള് കേ​റി​ക്കോ​ളി മ​ൻ​സാ.’’

ഇ​റ​യ​ത്ത് മു​ട്ടാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ത​ല കു​നി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ടി​ന്റെ കോ​ലാ​യ​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി. ചാ​ണ​കം മെ​ഴു​കി​യ ത​റ​യോ​ട് ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള അ​ര​തി​ണ്ടി​ൽ ത​ങ്ക​മ​ണി പാ​യ​വി​രി​ച്ചു. ചി​മ്മി​നി വി​ള​ക്കി​ന്റെ പാ​ളി​വീ​ഴു​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ ത​ങ്ക​മ​ണി​യാ​ണ് നാ​ട്ടി​ലെ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ സു​ന്ദ​രി​യെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വി​ൽ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ത​ര​ളി​ത​നാ​യി.

ഒ​രു കു​ഞ്ഞു ഇ​രു​മ്പു​പെ​ട്ടി​യി​ൽ​നി​ന്ന് വെ​റ്റി​ല​യും പു​ക​യി​ല​യു​മെ​ടു​ത്ത് ചു​ണ്ണാ​മ്പു കൂ​ട്ടി മു​റു​ക്കി ത​ങ്ക​മ​ണി മു​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് നീ​ട്ടി തു​പ്പി കു​ഞ്ഞിരാമേട്ടന്റെ അ​രി​കി​ലി​രു​ന്നു. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ ശ​രീ​ര​ത്തി​ന് ചു​ണ്ണാ​മ്പി​​ന്റെ ഗ​ന്ധ​മാ​ണ് എ​ന്ന് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഓ​ർ​ത്തു. രോ​മ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​​ന്റെ നെ​ഞ്ചി​ൽ ത​​ന്റെ ചു​ണ്ടു​ക​ളി​ലെ മു​റു​ക്കാ​ൻ ചു​വ​പ്പു​കൊ​ണ്ട് ത​ങ്ക​മ​ണി ചി​ത്രം വ​ര​ച്ചു.

നാ​ട്ടി​ൽ മ​റ്റു പ​ല​രെ​യും​പോ​ലെ ത​ന്നെ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നും ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ പ​തി​വ് സ​ന്ദ​ർ​ശ​ക​നാ​ണെ​ന്ന് നാ​ട്ടി​ൽ പ​ര​സ്യ​പ്പെ​ടാ​ൻ ഏ​റെ നാ​ളു​ക​ൾ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ ഉ​യ​ർ​ന്ന​വ​നും താ​ഴ്ന്ന​വ​നും പ​ണ​ക്കാ​ര​നും പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​വ​നും ദ​ലി​ത​നും സ​വ​ർ​ണ​നും ഒ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. സ​മ​ഭാ​വ​ന​യു​ടെ എ​ന്തൊ​രു ജ​നാ​ധി​പ​ത്യ​ബോ​ധ​മാ​ണ​വി​ടെ. ഓ​രോ​രു​ത്ത​ർ​ക്കും വേ​ണ്ട സ​മ​യം കൃ​ത്യ​മാ​യി നീ​ക്കി​വെ​ച്ചു ത​ങ്ക​മ​ണി. ആ​ർ​ക്കും പ​രി​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​കാ​ത്ത വി​ധ​ത്തി​ൽ ദി​വ​സ​ത്തെ പ​കു​ത്തു​വെ​ക്കാ​ൻ ത​ങ്ക​മ​ണി മി​ടു​ക്കു കാ​ണി​ച്ചു. ക​ല്യാ​ണം ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​രും കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​ൻ​മാ​രും ചെ​റു​വാ​ല്യ​ക്കാ​രും ക​ള്ള​ൻ​മാ​രും കൊ​ല​പാ​ത​കി​ക​ളുംവ​രെ ത​ങ്ക​മ​ണി​യെ തേ​ടി​ച്ചെ​ന്നു. നാ​ടി​​ന്റെ സു​ഗ​ന്ധ​മാ​യി അ​വ​ൾ മാ​റി.

വൃ​ശ്ചി​ക​മാ​സ​ത്തി​ലെ മ​ണ്ഡ​ല​കാ​ല​ത്ത് ഭ​ജ​ന​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​നു ചു​റ്റും സ്വാ​മി​മാ​ർ ക​ല്ലും മു​ള്ളും കാ​ലു​ക്ക് മെ​ത്ത എ​ന്ന് പാ​ടി​ക്കൊ​ണ്ട് ന​ട​ക്കു​ന്ന അ​ന്നാ​ണ് ത​ങ്ക​മ​ണി ഒ​രു സ​ത്യം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​ത്. ത​ന്റെ വ​യ​റ്റി​ൽ ഒ​രു ജീ​വ​ൻ ഊ​റി​ക്കൂ​ടി വ​ള​രാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ത​ന്റെ ജ​ന്മ​വും ശ​രീ​ര​വും മ​ന​സ്സു​മൊ​ക്കെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സു​ഖ​ത്തി​നും സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​നും വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന അ​പാ​ര​മാ​യ ദാ​ർ​ശ​നി​ക ചി​ന്ത പു​ല​ർ​ത്തു​ന്ന ത​ങ്ക​മ​ണി​ക്ക് ഒ​രു കു​ഞ്ഞി​നെ പെ​റ്റു​വ​ള​ർ​ത്താ​ൻ ഒ​ട്ടും താ​ൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇ​ടി​ഞ്ഞു​തൂ​ങ്ങു​ന്ന ത​ന്റെ സൗ​ന്ദ​ര്യ​വും സു​ഗ​ന്ധം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന ശ​രീ​ര​വും അ​വ​ൾ​ക്ക് ഓ​ർ​ക്കാ​നേ ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ത​ങ്ക​മ​ണി ചി​ന്തി​ക്കും മു​മ്പ് നാ​ട്ടി​ൽ അ​ത് പാ​ട്ടാ​യി. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ ചി​മ്മി​നിവി​ള​ക്കി​ന്റെ വെ​ട്ടം തേ​ടി​യെ​ത്തു​ന്ന​വ​രു​ടെ എ​ണ്ണം കു​റ​ഞ്ഞു. വി​ള​ക്കി​നു ചു​റ്റും പാ​റ്റ​ക​ൾ പ​റ​ന്നു. കൂ​ട്ടം​തെ​റ്റി ചി​ല​ത് ചി​മ്മി​നി​യു​ടെ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് വീ​ണ് നി​ശ്ച​ല​മാ​യി. ചി​ല​ത് ചി​റ​കു​ക​ൾ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട് മ​ണ്ണി​ൽ വീ​ണ് പു​ഴു​ക്ക​ളാ​യി. ക​രി​പ്പ​ത്തി​ലെ ജാ​ന​കീം തെ​ക്കേ​ലെ സാ​വി​ത്രീം വ​ട​ക്കേ​ലെ മാ​ളു​ക്കു​ട്ടി​യ​മ്മ​യും കു​ഞ്ഞാ​പ്പാ​ന്റെ​വി​ട​ത്തെ പാ​ത്വേ​യി​യും മ​റ്റു ചി​ല​രും ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ർ​ത്തു​വ​രു​ന്ന വ​യ​റി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​ട​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞു. വീ​ർ​ത്തു വീ​ർ​ത്തു വ​രു​ന്ന വ​യ​റു നോ​ക്കി ആ​ണോ പെ​ണ്ണോ എ​ന്ന് പ്ര​വ​ചി​ച്ചു. ആ​ണു​ങ്ങ​ൾ ക​രി​ങ്കൊ​റ പാ​ട​ത്തേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി ബോ​ധ​പൂ​ർ​വം മ​റ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു.

നാ​ട്ടു​കാ​രെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ർ​ത്ത വ​യ​റി​ന് ഒ​രാ​ളെ വേ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ർ കൂ​ട്ടി​യും കി​ഴി​ച്ചും പ​ല പേ​രു​ക​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. ഒ​ടു​വി​ൽ ഒ​ടു​വി​ൽ എ​ല്ലാ​വ​രും കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചേ​ർ​ന്നു. നാ​ട്ടി​ൽ ക​ല്യാ​ണ​മൊ​ന്നും ക​ഴി​ക്കാ​തെ പു​ര​നി​റ​ഞ്ഞു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നാ​ണ​ല്ലോ. ഇ​ട​ക്കി​ട​ക്ക് ത​ങ്ക​മ​ണീ​ടെ ചി​മ്മി​നി​വെ​ട്ടം തേ​ടി മൂ​പ്പ​ര് പോ​ണ​ത് ചി​ല​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും നേ​രി​ട്ട് അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ നാ​വ് തു​ന്നി​ക്കെ​ട്ടാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. പ​റ​ഞ്ഞു പ​റ​ഞ്ഞ് അ​ത് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന്റേം ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ​യും ചെ​വി​യി​ലു​മെ​ത്തി. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ ചി​മ്മി​നീ​ടെ വെ​ളി​ച്ചം തേ​ടി പോ​കു​ന്ന മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് പി​തൃ​ത്വം കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന്റെ പേ​രി​ൽ ചാ​ർ​ത്താ​ൻ മ​തി​യാ​യ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന​തി​ന് ഒ​രു പ്ര​യാ​സ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

സ​ത്യ​ത്തി​ൽ ഈ ​വാ​ർ​ത്ത കേ​ട്ട് ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷി​ച്ച​ത് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ആ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു പു​രു​ഷ​നാ​ണെ​ന്ന പേ​ര് ല​ഭി​ക്കു​മ​ല്ലോ എ​ന്ന് ഓ​ർ​ത്ത് ഗൂ​ഢ ആ​ന​ന്ദ​വും ഉ​ള്ളി​ലൊ​തു​ക്കി സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ കേ​ട്ട ആ​രോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളെ നി​ഷേ​ധി​ക്കാ​തെ പു​ഞ്ചി​രി​കൊ​ണ്ട് നേ​രി​ട്ടു. പു​രു​ഷ​ൻ​മാ​ർ​ക്കു​ള്ള​തെ​ല്ലാം ത​നി​ക്കു​മു​ണ്ടെ​ന്ന് ഒ​രു​വേ​ള വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യാ​നും കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ഒ​രു​ക്ക​മാ​യി.

നാ​ട്ടു​കാ​ർ മൂ​ക്ക​ത്ത് വി​ര​ൽ​വെ​ച്ചു.

‘‘ഓ​റ് ഇ​തെ​ങ്ങ​നെ ഒ​പ്പി​ച്ചു?’’

ഒ​രാ​ൾ ന​ടു​വി​ര​ൽ ഉ​യ​ർത്തി.

‘‘മൂ​പ്പ​ർ​ക്ക് അ​യ്ന് ഇ​ത് ഉ​ണ്ടോ...’’

‘‘ഏ​താ​യാ​ലും ആ​ണാ​ണ് എ​ന്ന് തെ​ളി​യി​ച്ച സ്ഥി​തി​ക്ക് ഇ​നി പെ​ണ്ണ് കി​ട്ടി​ക്കോ​ളും.’’

ആ​ളു​ക​ൾ അ​ട​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞു. അ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ൾ പെ​രു​കി. ക​രി​ങ്കൊ​റ പാ​ട​ത്തെ വ​ര​മ്പി​ലൂ​ടെ ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് സ​ഖാ​വ് കു​മാ​രേ​ട്ട​ൻ ന​ട​ന്നു.

ഒ​ടു​വി​ൽ സ​ഹി​കെ​ട്ട് ത​ങ്ക​മ​ണി ത​ര​ക​ൻ ഡോ​ക്ട​റെ കാ​ണാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. ത​ര​ക​ൻ ഡോ​ക്ട​ർ ക​ല​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ മി​ടു​ക്ക​നാ​ണ​ത്രേ. ക​രു എ​ത്ര വ​ള​ർ​ന്നാ​ലും മൂ​പ്പ​ർ​ക്ക് അ​രമ​ണി​ക്കൂ​ർ മ​തി. മൂ​ന്ന് മ​ണി​ക്കൂ​ർ ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ പെ​ണ്ണി​ന് ചേ​ല ചു​റ്റി ക്ലി​നി​ക്ക് വി​ടാം. ഇ​ത്തി​രി ചോ​ര​ണ്ടാ​കും. അ​ത് ര​ണ്ടീ​സംകൊ​ണ്ട് നി​ക്കും. പൈ​സ കൊ​റ​ച്ചാ​യാ​ലെ​ന്താ. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ചി​രി വി​ട​ർ​ന്നു. ചു​രു​ട്ടി കൂ​ട്ടി​വെ​ച്ച നോ​ട്ടു​ക​ൾ പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് കിറ്റി​ൽ​നി​ന്ന് ത​ങ്ക​മ​ണി കു​ട​ഞ്ഞി​ട്ടു.

അ​ങ്ങാ​ടി തീ​രു​ന്നി​ട​ത്ത് ഒ​രു ഓ​ടി​ട്ട ചെ​റി​യ വീ​ടാ​ണ് ത​ര​ക​ൻ ഡോ​ക്ട​റു​ടെ ക്ലി​നി​ക്ക്. നി​റ​വ​യ​റു​മാ​യി ഡോ​ക്ട​റു​ടെ ക്ലി​നി​ക്കി​ലെ​ത്തു​ന്ന പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ ഒ​ഴി​ഞ്ഞ വ​യ​റു​മാ​യി തി​രി​ച്ചു പോ​യി.

ത​ങ്ക​മ​ണി ഉ​ടു​ത്തൊ​രു​ങ്ങി ത​ര​ക​ൻ ഡോ​ക്ട​റെ കാ​ണാ​ൻ പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. ക​ക്കും​വ​ള്ളി തോ​ട് ക​ട​ന്ന് ക​രി​ങ്കൊ​റ പാ​ട​ത്തെ ചി​റ ക​ട​ക്കും നേ​രം നാ​ട്ടി​ലെ സ​ദാ​ചാ​ര പൊ​ലീ​സ് നേ​താ​വ് അ​ച്ചു​ട്ടി ഒ​രു​കൂ​ട്ടം ആ​ളു​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. ആ​ളു​ക​ൾ വ​ട്ടം​കൂ​ടി. നീ​ള​ത്തി​ലും വ​ട്ട​ത്തി​ലും ച​തു​ര​ത്തി​ലും സ​ദാ​ചാ​ര​ക്കാ​ർ നി​ര​ന്നു.

അ​ച്ചു​ട്ടി ത​ന്റെ ചി​ത്ര​പ്പ​ണി​ക​ളു​ള്ള നീ​ണ്ട ക​ള​സം പു​റ​ത്തു കാ​ണും വി​ധം നീ​ല​നി​റ​മു​ള്ള മു​ണ്ട് മ​ട​ക്കി​ക്കു​ത്തി മീ​ശ പി​രി​ച്ച് ത​ങ്ക​മ​ണി​യോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘അ​ല്ല... നീ ​എ​ങ്ങോ​ട്ടാ?’’

ത​ങ്ക​മ​ണി മി​ണ്ടി​യി​ല്ല.

ആ​രോ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘കു​ട്ടി മി​ണ്ടു​ന്നി​ല്ല.’’

ഏ​തോ ത​മാ​ശ കേ​ട്ട​പോ​ലെ നാ​ട്ടു​കാ​ർ ചി​രി​ച്ചു. ചി​രി​ച്ചു ചി​രി​ച്ച് അ​വ​രു​ടെ ക​ണ്ണ് ത​ള്ളി. അ​പ്പോ​ൾ വീ​ണ്ടും അ​ച്ചു​ട്ടി നേ​തൃ​ത്വം ഏ​റ്റെ​ടു​ത്തു.

‘‘കാ​ര്യൊ​ക്കെ ശ​രി. പ​ക്ഷേ കു​ട്ട്യേ കൊ​ല്ലാ​ൻ പ​റ്റൂ​ല.’’

മി​ണ്ടാ​തെ ത​ല​കു​നി​ച്ചു നി​ന്ന ത​ങ്ക​മ​ണി​യോ​ട് അ​ച്ചു​ട്ടി അ​ല​റി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ജ്ജ് ​പെ​റ്റോ... അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന് ഒ​രു തു​ണ ആ​വൂ​ലോ.’’

ത​ങ്ക​മ​ണി ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി. ചു​റ്റും നോ​ക്കി. ക​ണ്ണ് ഉ​യ​ർ​ത്തി നോ​ക്കി. ആ​ളു​ക​ളു​ടെ നാ​ക്കും ത​ല​യും വ​ലു​താ​കു​ന്ന​ത് അ​വ​ൾ അ​റി​ഞ്ഞു. ഇ​പ്പോ​ൾ കാ​തു​ക​ളി​ൽ തേ​നീ​ച്ച​ക്കൂ​ട് ഇ​ള​കി​യ​തു​പോ​ലെ നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ ഇ​ര​മ്പ​ൽ...

ആ​കാ​ശ​ത്തു​നി​ന്ന് നൂ​ലു​പൊ​ട്ടി വീ​ണ​പോ​ലെ നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ലേ​ക്ക് സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ എ​പ്പോ​ഴാ​ണ് പൊ​ട്ടി​വീ​ണ​തെ​ന്ന് അ​റി​യി​ല്ല. എ​ല്ലാ​വ​രും ഇ​പ്പോ​ൾ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നെ നോ​ക്കി​യാ​ണ് ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ഭി​മാ​നി​യെ​പ്പോ​ലെ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി​നി​ന്നു.

ത​നി​ക്ക് അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു തു​ണ ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​ക​ട്ടെ. അ​തി​ന് നാ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്കെ​ന്താ.

‘‘പ​ക്ഷെ കു​ട്ടീ​നെ ക​ല​ക്കാ​ൻ ഞ​ങ്ങ​ള് സ​മ്മ​തി​ക്കൂ​ലാ...’’

അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന് കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു​വി​ധം വ്യ​ക്ത​മാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത്.

‘‘ക​ല​ക്കേ..?’’

‘‘അ​തെ. ഈ ​ഒ​രു​മ്പെ​ട്ടോ​ള് ത​ര​ക​ൻ ഡോ​ക്റ്റ​റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ക​ല​ക്കാ​ൻ പോ​കാ​ണ്.’’

‘‘ത​ക്ക സ​മ​യ​ത്ത് ഞ​ങ്ങ​ള് വ​ന്ന​തോ​ണ്ട് ആ ​കു​ഞ്ഞി ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു.’’

സ്ഥ​ല​കാ​ല​മൊ​ന്നും നോ​ക്കാ​തെ കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ അ​ല​റി.

‘‘ത​ങ്ക​മ​ണീ...’’

ത​ങ്ക​മ​ണി ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി സ​ഖാ​വ് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​നെ നോ​ക്കി. അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ കാ​ർ​മേ​ഘ​ങ്ങ​ൾ ഉ​രു​ണ്ടു കൂ​ടു​ക​യും പി​ന്നീ​ട് ധാ​ര​ധാ​ര​യാ​യി ഉ​റ​വി​ടു​ക​യുംചെ​യ്തു. ക​ണ്ണു​നീ​ർ പെ​യ്ത് ക​രി​ങ്കൊ​റ​പ്പാ​ടം നി​റ​ഞ്ഞു. ക​ണ്ണീ​രു തോ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഞ​ര​മ്പു​ക​ൾ പൊ​ട്ടി ര​ക്തം കി​നി​ഞ്ഞു.

‘‘കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ടാ ഇ​ങ്ങ​ള​ല്ല...’’

കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ വാ ​പൊ​ളി​ച്ചു. നാ​ട്ടു​കാ​ർ മു​ഴു​വ​ൻ വാ ​പൊ​ളി​ച്ചു.

ഇ​പ്പോ​ൾ ബ​ഹ​ള​ങ്ങ​ൾ നി​ല​ക്കു​ക​യും പൊ​ഴി​ഞ്ഞു വീ​ഴു​ന്ന ഓ​രോ വാ​ക്കി​നും പ​ര​മാ​വ​ധി ശ​ബ്ദം കി​ട്ടാ​നെ​ന്നോ​ണം അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം മു​ഴു​വ​ൻ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​മാ​യി കാ​തോ​ർ​ത്ത് നി​ൽ​ക്കു​ക​യുംചെ​യ്തു.

കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന്റെ രോ​മ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത നെ​ഞ്ചി​ലൂ​ടെ വി​യ​ർ​പ്പ് ചാ​ലി​ട്ടൊ​ഴു​കി. നെ​റ്റി​യി​ലെ ന​ന​വ് ഇ​ട​തു കൈ​പ്പ​ത്തി​കൊ​ണ്ട് തു​ട​ച്ച് കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ൻ കി​ത​ച്ചു.

‘‘ത​ങ്ക​മ​ണി... ജ്ജ് ​എ​ന്താ പ​റേ​ണ​ത്?’’

ത​ങ്ക​മ​ണി ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ങ്ങ​ള​ല്ല ന്റെ ​വ​യ​റ്റി​ല് വ​ള​ര​ണ കു​ട്ടി​​ന്റെ ത​ന്ത.’’

കു​ഞ്ഞി​രാ​മേ​ട്ട​ന്റെ ത​ല കു​നി​ഞ്ഞു. പ​തു​ക്കെ പു​റം തി​രി​ഞ്ഞ് ചെ​റ​ക്കു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ തോ​ടി​നെ ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക്കി ന​ട​ന്നു. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ ചി​മ്മി​നി​വി​ള​ക്ക് അ​പ്പോ​ൾ ക​ത്തു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ആ​ളു​ക​ൾ​ക്ക് വാ​ശി​യാ​യി. ത​ങ്ക​മ​ണി​ക്കു ചു​റ്റും​നി​ന്ന് കൈ ​ചൂ​ണ്ടി.

ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ ത​​ന്റെ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ ഉ​രി​ഞ്ഞു മാ​റ്റു​ക​യും ത​ന്നെ പ​ച്ച​ക്കു ക​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​മെ​ന്ന് ത​ങ്ക​മ​ണി വെ​റു​തെ​യെ​ങ്കി​ലും ഭ​യ​പ്പെ​ട്ടു.

‘‘എ​ന്നാ പ​റ​യ്... ആ​രാ... ആ​രാ അ​ന്റെ വ​യ​റ്റി​ലെ കൊ​ച്ചി​​ന്റെ ത​ന്ത..?’’

പ​ല​രു​ടേ​യും രൂ​പം മാ​റി. ഭാ​വം മാ​റി. ത​ങ്ക​മ​ണി​യു​ടെ പ​തി​വു​കാ​രി​ൽ ചി​ല​രൊ​ക്കെ ആ​ൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് പി​ന്മാ​റി​ത്തുട​ങ്ങി. ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രു​ക​ൾ ത​ങ്ക​മ​ണി വി​ളി​ച്ചു പ​റ​യു​മോ എ​ന്ന് അ​വ​ർ പേ​ടി​ച്ച​ത് സ്വാ​ഭാ​വി​കം മാ​ത്രം.

ഏ​റെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നൊ​ടു​വി​ൽ ത​​ന്റെ വ​യ​റ്റി​ൽ വ​ള​രു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​​ന്റെ അ​ച്ഛ​ൻ ആ​രെ​ന്ന് പ​റ​യാ​നാ​യി ത​ങ്ക​മ​ണി വാ ​തു​റ​ന്നു.