പി​റ

മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വി​തം അ​സം​ബ​ന്ധ​മെ​ന്ന് ക​രു​തു​ന്നോ​ർ കു​റ​വ​ല്ല, ഇ​ന്നും മു​മ്പും. അ​വ​ർ​ക്ക​തി​നു​ള്ള യു​ക്തി​ന്യാ​യം സ്‍ഥ​ല​കാ​ല​ങ്ങ​ളോ​ട് ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്: പ്ര​പ​ഞ്ചം അ​തി​വി​പു​ലം, അ​തി​ലൊ​രു ഹി​മ​ക​ണം മാ​ത്ര​മാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ൻ. പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ കാ​ല​മാ​പി​നി​യി​ൽ മ​നു​ഷ്യാ​യു​സ്സ് നി​മി​നേ​രം ക​ഷ്ടി.

പി​റ​വി​ക്ക് ന​ഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം, ആമ​ര​ണം.

–ച​രി​ത്ര​ത്തി​ലെ ഏ​റ്റ​വും വി​ചി​ത്ര​മാ​യ വി​ധി​ക​ൽ​പ​ന, ഒ​രു​പ​ക്ഷേ. പി​റ​ക്കാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്ന ജീ​വി​ത​ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രി​ലാ​ണ് ഫ്ര​ഞ്ച് സു​പ്രീം​കോ​ട​തി ഈ ​തീർപ്പിലെ​ത്തി​യ​ത്. പ​തി​നേ​ഴു വ​യ​സ്സു​ള്ള ആ​ൺ​കു​ട്ടി​യാ​ണ് ​പ്രമേയം. അ​വ​നെ ഗ​ർ​ഭി​ണി​യാ​യി​രി​ക്കെ പെ​റ്റ​മ്മ​ക്ക് അ​ഞ്ചാം​പ​നി വ​ന്നു​പോ​യി​രു​ന്നു. തി​രി​ച്ചറി​ഞ്ഞി​ല്ല പ​രി​ശോ​ധി​ച്ച ലാ​ബും ചി​കി​ത്സി​ച്ച ഡോ​ക്ട​റും, ഗ​ർ​ഭ​സ്ഥ​നു​ണ്ടാ​കാ​വു​ന്ന ഭ​വി​ഷ്യ​ത്ത്. ഫ​ലം: ന​വ​ജാ​ത​ന് വൈ​ക​ല്യം പ​ല​ത് -ബ​ധി​ര​ത, കാ​ഴ്ചപ​രി​മി​തി, ബു​ദ്ധി​മാ​ന്ദ്യം. ‘പു​ല​ർ​ച്ച​ക്ക് വേ​ണ്ട സാ​ധാ​ര​ണ യോ​ഗ്യ​ത’​ക്കു​മേ​ൽ അ​ണു​നാ​രി​ഴ​കീ​റി കോ​ട​തി. യോ​ഗ്യ​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള ജ​ന്മം ഒ​ഴി​വ​ാക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് തെ​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ഇം​ഗി​തം മ​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ബോ​ധ​പൂ​ർ​വ​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും യോ​ഗ്യ​ത ഹനി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ൻ ഇ​ട​യാ​ക്കി​യ​തി​ന് പ്രാ​യ​ശ്ചി​ത്ത​മാ​യി ജീ​വ​പ​ര്യ​ന്ത ന​ഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം.

വൈ​ക​ല്യ​സാ​ധ്യ​ത മു​ന്നി​ൽ ക​ണ്ടി​രു​ന്നേ​ൽ ഉറപ്പാണ്​, ഗ​ർ​ഭഛി​ദ്രം ന​ട​ത്തി​യേ​നെ. കു​ഞ്ഞ് പി​റ​ക്ക​യേ​യി​ല്ല, വൈ​ക​ല്യ​ത്തോ​ടെ ജീ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രി​ക​യു​മി​ല്ല. അ​താ​യി​രു​ന്നോ ന​ന്ന്?

ആ​ർ​ക്കു ന​ന്ന്? ജീ​വി​ത​പ​ക്ഷ​ത്തു​നി​ന്ന് പി​റ​വി​യെ നോ​ക്കി​യാ​ൽ, പി​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ലാ​ണ് ഇ​വി​ടെ ന​ന്ന്, എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും. പി​റ​ക്കാ​നു​ള്ള വ്യ​ക്തി​യു​ടെ പ​ക്ഷ​ത്തു​നി​ന്ന് നോ​ക്കി​യാ​ലോ? ഗ​ർ​ഭഛി​ദ്രം അ​വ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച് ജ​ന്മ​നി​ഷേ​ധം. സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും, കു​റേ​ക്കൂ​ടി നേ​ർ​ക്കും ചോ​ദ്യം: പി​റ​ക്കാ​നു​ള്ള അ​വ​കാ​ശം –അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​ണ്ടോ മ​നു​ഷ്യ​ന്? കേ​വ​ല നീ​തി​ന്യാ​യ​ത്തി​ന​പ്പു​റം മൂ​ല്യ​വി​ചി​ന്ത​ന​ത്തി​ന്റെ​യും ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​ത​യു​ടെ​യും ത​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​യ​രും, പ്ര​മേ​യം.

ഒ​രാ​ളു​ടെ ജീ​വി​തം ഭേ​ദ​മോ അ​ല്ല​യോ എ​ന്ന വി​ല​യി​രു​ത്ത​ൽ ഒ​രു ഭാ​ഗ​ത്ത്. അ​സ്തി​ത്വ​മേ ഇ​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​ൽ ഭേ​ദ​മോ മ​റി​ച്ചോ എ​ന്ന സ​മീ​ക്ഷ മ​റ്റൊ​ന്ന്. ര​ണ്ടാ​മ​ത്തേ​ത് അ​സം​ബ​ന്ധ​മെ​ന്ന് തോ​ന്നാം, ബോ​ധ​മു​ള്ള ആ​ർ​ക്കും –‘ഞാ​ൻ ഇ​ല്ല’ എ​ന്ന​ത് അ​ചി​ന്ത്യം. എ​ന്നി​രി​ക്കെ, ജീ​വി​ത​യോ​ഗ്യ​മാ​ണോ കൈ​വ​ന്ന ജീ​വി​തം എ​ന്ന​തി​ന​പ്പു​റം പോ​കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? അ​ങ്ങ​നെ​യാ​വും ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക​വ​രും ചോ​ദി​ക്കു​ക. അ​സ്തി​ത്വ​മേ ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തി​ലും ഭേ​ദം, ഏ​തെ​ങ്കി​ലും വി​ധേ​ന​യു​ള്ള ജീ​വി​ത​മാ​ണെ​ന്ന നി​ല​പാ​ടാ​വും ഈ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന്റെ അ​നു​പൂ​ര​ണം: വൈ​ക​ല്യ​മെ​ങ്കി​ൽ വൈ​ക​ല്യം, ശൂ​ന്യ​ത​യേ​ക്കാ​ൾ ഭേ​ദം ഉ​ൺ​മ. അ​ത​ല്ല, വൈ​ക​ല്യ​ജീ​വി​ത​ത്തേ​ക്കാ​ൾ ഭേ​ദം ജീ​വി​ത​രാ​ഹി​ത്യ​മെ​ന്ന് ക​രു​തു​ന്ന​പ​ക്ഷം ഉ​ത്ത​രം എ​ളു​പ്പ​മാ​വും: ജീ​വ​ന​യോ​ഗ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത പു​ല​ർ​ച്ച​ക്കാ​യി ജ​ന്മ​മെ​ടു​ക്കാ​ത്ത​താ​ണ് ഭേ​ദം.

ന​വീ​ന ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​ൻ തോ​മ​സ് ന​ഗേ​ലി​ന്റെ ഒ​രു​പ​ന്യാ​സ​മു​ണ്ട്, ‘മ​ര​ണം’: ‘‘...അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ടാ​ൽ ജീ​വി​ത​ത്തെ മെ​ച്ച​മാ​ക്കുന്ന ചി​ല ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യാ​ൽ ജീ​വി​തം ദു​സ്സ​ഹ​മാ​ക്കു​ന്ന ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട്. ര​ണ്ടി​ന​ങ്ങ​ളും മാ​റ്റി​വെ​ച്ചാ​ൽ ജീ​വി​തം നി​ര​പേ​ക്ഷം മാ​ത്ര​മ​ല്ല സ​ക്രി​യ​വു​മാ​കും. അ​തു​കൊ​ണ്ട്, മോ​ശം ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും ജീ​വ​ന​യോ​ഗ്യ​മാ​ണ് പു​ല​ർ​ച്ച.’’

ഏ​തു​ത​രം ജീ​വി​ത​വും പു​ല​ർ​ത്തി​പ്പോ​കാം എ​ന്നാ​ണെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്ത് വൈ​ക​ല്യ​മു​ള്ള കു​ഞ്ഞി​നും ജ​ന്മ​മേ​കാം. പ​റ​യാ​റു​ണ്ട്, ഡൗ​ൺ സി​ൻ​ഡ്ര​മു​ള്ള കു​ട്ടി​ക്കും സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ പു​ല​രാ​നാ​വു​മെ​ന്ന്. പ​ക്ഷേ, ദാ​രു​ണ പ​രി​ണ​തി​യു​ള്ള ജ​നി​ത​കാ​വ​സ്ഥ​ക​ളി​ല്ലേ? ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​ന് ലെ​ഷ്-​നൈ​ഹാ​ൻ സി​ൻ​ഡ്രം. അ​തു​മാ​യി പി​റ​ക്കു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​ന് സി​രാ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം എ​ട​ങ്ങേ​റാ​വു​മെ​ന്നു ത​ന്നെ​യ​ല്ല, ക​ടു​ത്ത മേ​ലു​വേ​ദ​ന അ​നു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​യും വ​രും. അ​ത്ത​രം കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ൾ വേ​ണ്ടെ​ന്ന് ജ​ന​യി​താ​ക്ക​ൾ ഇ​ച്ഛി​ക്കും, വൈ​ദ്യം ക​ൽ​പി​ക്കും.

ഇ​വി​ടെ​വെ​ച്ച് പി​റ​വി​യു​ടെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ മൂ​ല്യ​വി​ചാ​ര​ത്തി​ന്റെ തലത്തി​ൽ ഇ​ടം​പി​ടി​ക്കു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ, ജ​നി​ക്കാ​നി​ട​യു​ള്ള കു​ഞ്ഞി​ന്റെ രോ​ഗാ​രോ​ഗ്യ സാ​ധ്യ​ത​ക​ൾ പി​റ​വി​യു​ടെ വ്യ​വ​ഹാ​ര​ത്തി​ൽ നി​ർ​ണാ​യ​ക​മാ​വു​ന്നു. പി​റ​ക്കാ​നു​ള്ള കു​ഞ്ഞ് കു​ഴ​പ്പ​മേ​തു​മി​ല്ലാ​തെ പു​ല​രു​മെ​ന്ന് മു​ന്നാ​ലേ അ​റി​യു​ന്ന ദ​മ്പ​തി​ക​ളെ സ​ങ്ക​ൽ​പി​ക്കു​ക. മു​ന്ന​റി​വി​ന്റെ ഉ​റ​പ്പി​ൽ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി കു​ഞ്ഞി​ന് ജ​ന്മം ന​ൽ​കാ​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക് ബാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടോ? കു​ഴ​പ്പ​മു​ള്ള കു​ഞ്ഞി​നെ ജ​നി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ബാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ കു​ഴ​പ്പ​മ​റ്റ​തി​നെ ജ​നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ബാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടെ​ന്നും വ​രു​മോ?

തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യ ഉ​ത്ത​ര​മി​ല്ല. തെ​ല്ലു കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യ ഒ​ന്നു​ള്ള​ത് പ​ങ്കി​ടാം: ‘‘അ​നാ​രോ​ഗ്യ​മു​ള്ള കു​ഞ്ഞി​നെ ഗ​ർ​ഭം ധ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷാ തെ​റ്റൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്ന് ക​രു​തു​ക​യാ​ണ് സാ​ധ്യ​മാ​യ മി​ക​ച്ച വ​ഴി. എ​ന്നാ​ൽ കു​ഞ്ഞു പി​റ​ക്കു​ക​യും അ​തി​ന്റെ പു​ല​ർ​ച്ച യാ​ത​നാ​ഭ​രി​ത​മാ​വു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ ദ​യാ​വ​ധ​മാ​കാം. അ​തു​പ​ക്ഷേ, ര​ക്ഷി​താ​ക്ക​ൾ​ക്കും ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ​ക്കും മാ​ന​സി​ക​മാ​യി അ​പ​ച​യ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​ക്കാം. അ​തി​ലും​ ഭേ​ദം ആ ​ഗ​ർ​ഭം ഒ​ഴി​വാ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. അ​നാ​രോ​ഗ്യ​മു​ള്ള കു​ഞ്ഞി​നെ ജ​നി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് ഒ​രു പ​രോ​ക്ഷ ന്യാ​യം ഇ​ങ്ങ​നെ കൈ​വ​രു​ന്നു.’’ (പ്രാ​ക്ടി​ക്ക​ൽ എ​ത്തി​ക്സ്/​ പീ​റ്റ​ർ സിം​ഗ​ർ).

ഇ​വി​ടെ, കു​ഞ്ഞി​ന്റെ ജീ​വ​ന​സാ​ധ്യ​ത​ക​ള​ല്ല ഉ​റ്റ​വ​രു​ടെ മൂ​ല്യ​ബാ​ധ്യ​ത​യെ ന​യി​ക്കു​ന്ന ചേ​തോ​വി​കാ​രം. മ​റി​ച്ച്, ദ​യാ​വ​ധം വേ​ണോ വേ​ണ്ട​യോ എ​ന്ന നി​ർ​ണ​യ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ത്രാ​സ​മാ​ണ്.

ഫ്രാ​ൻ​സി​ലെ ആ ​പ​തി​നേ​ഴു​കാ​ര​ന്റെ ജീ​വി​തം ഭാ​ഗി​ക​മാ​യെ​ങ്കി​ലും ത​ര​ക്കേ​ടി​ല്ലാ​ത്ത​താ​ണ്. സാ​ധാ​ര​ണ ജീ​വി​ത​നി​ല​ക്ക് വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന പ​ല​തും അ​തി​നി​ല്ലാ​തെ​പോ​യ​ത് മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ നോ​ട്ട​പ്പി​ഴ​മൂ​ല​മാ​ണെ​ന്നു പ​റ​യാം. അ​ഥ​വാ സാ​ധാ​ര​ണ ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കാ​നു​ള്ള അ​വ​കാ​ശം ഹ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടെ​ന്ന്. അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​കാ​ശ​മ​ത് സ​ഫ​ലീ​കൃ​ത​മാ​വു​മെ​ന്ന ഉ​റ​പ്പു​ണ്ടോ? വൈദ്യനോട്ടം പിഴക്കാതിരുന്നെങ്കിൽ സാധ്യതയത്രയും ഗർഭഛിദ്രത്തിന്​, പിറവിക്കല്ല.

അ​വ​ന്റെ അ​മ്മ പിന്നീട്​ മ​റ്റൊ​രു കു​ഞ്ഞി​നെ ഗ​ർ​ഭം ധ​രി​ച്ചെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ; ഈ ​കു​ഞ്ഞി​ന്റെ ജ​നി​ത​ക​സ്വ​ത്വം വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​കാ​നാ​ണ് സാ​ധ്യ​ത. അ​തി​ന്റെ ജീ​വി​ത​വി​ധി​യെ ര​ണ്ടു​വി​ധ​ത്തി​ൽ കാ​ണാ​നാ​വും.

ഒ​ന്ന്, യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ലു​ള്ള ഭൗ​തി​ക​ലോ​ക​ത്തി​ലാ​ണ് വി​ശ്വാ​സ​മെ​ങ്കി​ൽ, പ​ര​സ്പ​ര ബന്ധുതയി​ല്ലാ​ത്ത ര​ണ്ട് ലൈം​ഗി​ക കോ​ശ​ങ്ങ​ളോ​ടാ​ണ് ജ​ന്മ​യ​ാഥാ​ർ​ഥ്യ​ത്തി​ന് ഏ​റ്റ​വു​മ​ടു​ത്ത ബ​ന്ധം –ര​ണ്ടു ഗാ​മീ​റ്റു​ക​ളോ​ട്. അ​ത്ത​രം സ്വ​ത്വ​ത്തെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച് ഭാ​ഗ്യ​നി​ർ​ഭാ​ഗ്യങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​ശ്ന​മി​ല്ല.

മ​റി​ച്ച്, സാ​ധ്യ​മാ​കാ​വു​ന്ന ലോ​ക​ങ്ങ​ളി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന പ​ക്ഷം, കു​ഞ്ഞി​ന്റെ ഭ​വി​ഷ്യ​ത്തി​ന് സാ​ധ്യ​ത പ​ല​തു​ണ്ട്. ഭാ​ഗ്യ​നി​ർ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​പെടു​ന്ന പ​ല​തും വ​രാം അ​തി​ന്റെ പു​ല​ർ​ച്ച​യി​ൽ.

മ​നു​ഷ്യ​ർ പൊ​തു​വെ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ക ര​ണ്ടാ​മ​ത്തേ​തി​ലാ​ണ്. കാ​ര​ണം, അ​പ​രി​മേ​യ​മാ​ണ് ജീ​വി​ത​സാ​ധ്യ​ത​ക​ൾ. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് പി​റ​വി ഒ​രു ഭാ​ഗ്യ​മാ​യി ക​രു​തി​പ്പോ​രു​ന്ന​ത്, പ​ണ്ടു​തൊ​ട്ടേ. അ​പ്പോ​ൾ, പി​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ലോ? ഈ​ഡി​പ്പ​സി​ന്റെ വാ​ഹ​ക​സം​ഘം കൊ​ളോ​ണ​യി​ൽ ചൊ​ല്ലി​യ പ​ല്ല​വി ഏ​റ്റു​പാ​ടു​മോ ന​മ്മ​ളും–‘‘പി​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ലാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും ഭാ​ഗ്യം..?’’

ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ പു​തി​യ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് ന​യി​ക്കു​ന്ന ച​ക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ല​ക​പ്പെ​ടും, ന​മ്മ​ൾ മാ​ത്ര​മ​ല്ല വി​ധി ക​ൽ​പി​ച്ച ന്യാ​യാ​സ​ന​വും. ജ​നി​ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത​ത്തി​ന്മേ​ൽ അ​ന്തി​മ​വി​ധി​ക്ക് പ​ഴു​തി​ല്ലാ​ർ​ക്കും –പു​ല​ർ​ച്ച​യി​ൽ നി​ഴ​ലി​ക്കു​ക വൈ​ക​ല്യ​മാ​യാ​ലും കൈ​വ​ല്യ​മാ​യാ​ലും. ഈ ​ചു​ഴി​യം മ​റ്റൊ​രു ചോ​ദ്യം ക്ഷ​ണി​ച്ചു​വ​രു​ത്തും: മ​നു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ത്തി​ന് എ​ത്ര​യു​ണ്ട് പ്ര​സ​ക്തി, പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ ജാതകത്തി​ൽ?

മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വി​തം അ​സം​ബ​ന്ധ​മെ​ന്ന് ക​രു​തു​ന്നോ​ർ കു​റ​വ​ല്ല, ഇ​ന്നും മു​മ്പും. അ​വ​ർ​ക്ക​തി​നു​ള്ള യു​ക്തി​ന്യാ​യം സ്‍ഥ​ല​കാ​ല​ങ്ങ​ളോ​ട് ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്: പ്ര​പ​ഞ്ചം അ​തി​വി​പു​ലം, അ​തി​ലൊ​രു ഹി​മ​ക​ണം മാ​ത്ര​മാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ൻ. പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ കാ​ല​മാ​പി​നി​യി​ൽ മ​നു​ഷ്യാ​യു​സ്സ് നി​മി​നേ​രം ക​ഷ്ടി.

തോ​മ​സ് ന​ഗേ​ൽ

ഈ ​ക്ഷ​ണി​കമാ​നംവെ​ച്ച് ജീ​വി​തം അ​സം​ബ​ന്ധ​മെ​ന്ന് ക​രു​താ​ൻ മ​ടി​യു​ള്ളോ​രാ​ണ് ഭൂ​രി​പ​ക്ഷം, എ​ന്നും. അ​ങ്ങ​നെ ക​രു​തി​യാ​ൽ ജീ​വി​തം വ്യ​ർ​ഥ​വ്യാ​യാ​മ​മാ​കും, മ​ന​സ്സ് വി​ഷാ​ദ​ച്ചു​ഴി​യി​ലാ​ഴും. അ​തു​കൊ​ണ്ട​വ​ർ പോം​വ​ഴി പ​ല​തി​ൽ അ​ഭ​യം തേ​ടു​ന്നു –ക​ർ​മ​വും ക​ൽ​പി​ത​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളുംതൊ​ട്ട് മ​ത​വും മ​ര​ണാ​ന​ന്ത​ര സ​ങ്ക​ൽ​പ​ങ്ങ​ളുംവ​രെ. അ​തൊ​ക്കെ മാ​റ്റി​വെ​ച്ച് ചി​ന്തി​ക്കി​ൽ പൊ​ന്തി​വ​രും മ​റ്റൊ​രു ചോ​ദ്യം, യു​ക്തി​സ​ഹം: നി​ല​വി​ലു​ള്ള വ​ലി​പ്പ​വും ആ​യു​സ്സുംവെ​ച്ച് ജീ​വി​തം അ​സം​ബ​ന്ധ​മെ​ങ്കി​ൽ, പ്ര​പ​ഞ്ചം നി​റ​യ്ക്കു​ന്ന​ത്ര വ​ലി​പ്പ​വും കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കാ​യ വ​ർ​ഷാ​യു​സ്സും മനുഷ്യനുണ്ടെ​ങ്കി​ൽ സം​ഗ​തി വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​വു​മോ?

ഉ​ത്ത​രം തേ​ടാ​നു​ള്ള മി​ക​ച്ച വ​ഴി ഇ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ ര​ണ്ടു മാ​ന​ങ്ങ​ളും (ഇ​ടം, കാ​ലം) താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ പറ്റിയ അ​ടി​സ്ഥാ​ന​ ഏ​ക​ക​ങ്ങ​ളു​ണ്ടോ​ന്നു നോ​ക്ക​ുകയാ​ണ്. ന​വീ​ന ഭൗ​തി​ക​ശാ​സ്ത്രം ഇ​വി​ടെ തു​ണ​യ്ക്കെ​ത്തും, യോ​ജ്യ​മാ​യ ര​ണ്ടു സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളോ​ടെ –അ​തി​സ്​ഥൂലം വ​ിശ​ദീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ആ​പേ​ക്ഷി​ക​താ സി​ദ്ധാ​ന്ത​വും അ​തി​സൂ​ക്ഷ്മം വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ക്വാ​ണ്ടം ബ​ല​ത​ന്ത്ര​വും. ഇ​വ സം​യോ​ജി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള ഭ​ഗീ​ര​ഥ​യ​ത്ന​ത്തി​ൽ ശാ​സ്ത്രം ഒ​ന്നു മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി –സ്ഥ​ല​വും കാ​ല​വും നി​ർ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ഏ​റ്റ​വും അ​ടി​സ​്ഥാ​ന​ത​ല​ത്തി​ൽ ‘ക്വാ​ണ്ട’​ക​ൾകൊ​ണ്ടാ​ണ് –ജ്യാ​മി​തി​യു​ള്ള സൂ​ക്ഷ്മാ​ണു​ ക​ണ​ങ്ങ​ൾ. ഏ​റ്റ​വും ചെ​റി​യ ഇ​ടം ‘പ്ലാ​ങ്ക് ദൈ​ർ​ഘ്യ’​മാ​ണ്– ഒരു ​പ്രോ​ട്ടോ​ൺ ക​ണ​ത്തേ​ക്കാ​ൾ ഇ​രു​പ​തു മ​ട​ങ്ങ് ചെ​റു​ത്. സാ​ധ്യ​മാ​യ ഏ​റ്റ​വും സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യ ഭാ​വ​നാ​ഘ​ടി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ടി​ക്-​ടി​കി​ലെ ഒ​രു ടി​ക്, അഥവാ പ്ര​കാ​ശ​ര​ശ്മി​ ഒ​രു പ്ലാ​ങ്ക് ദൈ​ർ​ഘ്യം താ​ണ്ടാ​നെ​ടു​ക്കു​ന്ന നേ​രം. അതാ​ണ് കാ​ല​ത്തി​ന്റെ ഏ​റ്റ​വും ചെ​റി​യ അ​ള​വ്.

ര​ണ്ടു​ത​രം പ്ര​പ​ഞ്ച​തോ​തു​ക​ൾ നി​ർ​മി​ക്കു​ന്നെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. ഒ​ന്ന് വ​ലി​പ്പ​ത്തി​നു​ള്ള​ത്, മ​റ്റ​ത് കാ​ല​ദൈ​ർ​ഘ്യ​ത്തി​ന്. സാ​ധ്യ​മാ​യ ഏ​റ്റ​വും ചെ​റി​യ വ​ലി​പ്പ​ത്തി​ൽ (പ്ലാ​ങ്ക് ദൈ​ർ​ഘ്യം) തു​ട​ങ്ങി ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ​തി​ലേ​ക്ക് നീ​ളു​ന്ന​താ​ണ് ആ​ദ്യ തോ​തു​വാ​രി (ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ വ​ലി​പ്പ​മെ​ന്നാ​ൽ പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ വ്യാ​സാ​ർ​ധം) ര​ണ്ടാ​മ​ത്തേ​ത്, സാ​ധ്യ​മാ​യ ഏ​റ്റ​വും ഹ്ര​സ്വ​മാ​യ സ​മ​യ​ബി​ന്ദു​വി​ൽ (പ്ലാ​ങ്ക് സ​മ​യം) തു​ട​ങ്ങി ഏ​റ്റ​വും ദീ​ർ​ഘി​ച്ച സ​മ​യ​ത്തോ​തി​ൽ (പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ നി​ല​വി​ലെ ആ​യു​സ്സ്) എ​ത്തും. ഈ ​തോ​തു​വാ​രി​ക​ളി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ സ്ഥാ​നം എ​വി​ടെ​യാ​വും?

വ​ലി​പ്പ​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ മീ​റ്റ​റി​നി​ട​ക്ക്. പ്ലാ​ങ്ക് ദൈ​ർ​ഘ്യം ന​മു​ക്കെ​ത്ര​മാ​ത്രം അ​തി​സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​ണോ അ​ത്ര​ക​ണ്ട് ചെ​റു​താ​ണ് പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന് നാം. ​അ​ഥ​വാ, പ്ര​പ​ഞ്ചം മ​നു​ഷ്യ​നെ അ​തി​കു​ള്ള​നാ​ക്കു​ന്നു. കാ​ല​ത്തി​ന്റെ തോ​തു​വാ​രി​യി​ൽ പ​ക്ഷേ, നേ​ർ​വി​പ​രീ​ത​മാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​നി​ല. കാ​ര​ണം, പ്ര​പ​ഞ്ചാ​യു​സ്സിന്​ തുല്യമാകാൻ വേ​ണ്ടുന്ന മ​നു​ഷ്യാ​യു​സ്സു​ക​ളു​ടെ എ​ണ്ണ​ത്തേ​ക്കാ​ൾ വ​ള​രെ കൂ​ടു​ത​ലാ​ണ് ഒ​രു മ​നു​ഷ്യാ​യു​സ്സി​നു​ള്ളി​ലെ പ്ലാ​ങ്ക് സ​മ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ എ​ണ്ണം. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്, പ്ര​മു​ഖ ഭൗ​തി​ക​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ൻ റോ​ജ​ർ പെ​ൻ​റോ​സ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്, പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തോ​ളം ത​ന്നെ ദീ​ർ​ഘ​മാ​യി ന​മ്മ​ളും ജീ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന്. എ​ങ്കി​ലും പ്രാ​പ​ഞ്ചി​ക​മാ​യ ഒ​ര​സ്വ​സ്ഥ​ത​ക്ക് ഹേ​തു​വാ​കു​ന്നി​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ​യീ കു​റു​നി​ല?

എ​ങ്കി​ൽ, ഒ​ന്നൂ​ടെ ഓ​ർ​മി​ക്കാം ആ ​പ​ഴ​യ ഭാ​വ​ന​ക്ക​ഥ:

ചോ​തി​ന​ക്ഷ​ത്രത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഭൂ​മി സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കു​ന്നു, ഒരു ഭീമാതി​ഭീ​മ​ൻ. പൊ​ക്കം 38 കി​ലോ​മീ​റ്റ​ർ, ഇ​ടു​പ്പ​ള​വ് 16 കി​ലോ​മീ​റ്റ​ർ, ഇ​ന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ൾ ആ​യി​ര​ത്തോ​ളം, പേ​ര്: മൈ​ക്രോ​മെ​ഗാ​സ്. ശ​നി​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ലെ ഭീ​മ​ൻച​ങ്ങാ​തി​യു​മൊ​ത്താ​ണ് വ​ര​വ്. ഭൂ​ത​ക്ക​ണ്ണാ​ടി വെ​ച്ച് ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട് നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ, അ​താ ബാ​ൾ​ട്ടി​ക് ക​ട​ലി​ൽ ഒ​രു ക​പ്പ​ൽ നി​റ​യെ അ​തി​സൂ​ക്ഷ്മ ജീ​വി​ക​ൾ –ഭൂ​മി​യി​ലെ ത​ത്ത്വജ്​ഞാനികളുടെ സം​ഘ​സ​വാ​രി​യാ​ണ്. ത​ന്റെ ന​ഗ്ന​നേ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ഗോ​ച​ര​മാ​യ ആ ‘​കൃ​മി’​ക​ളെ ​െവ​ച്ചാ​ണ് ആ​ത്മാ​വു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന് സ​ന്ദ​ർ​ശ​ക​ൻ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ​അ​തി​സൂ​ക്ഷ്മ​ത ആ ​ജീ​വി​ക​ളുെ​ട ശ്രേ​ഷ്ഠ​ത​യു​ടെ അ​ട​യാ​ള​മാ​ണെ​ന്നും. ‘‘ഇ​ന്റ​ലി​ജ​ന്റ് ആ​റ്റ’’​ങ്ങ​ളെ​ന്ന സം​ബോ​ധ​ന​യോ​ടെ ആ​ഗ​ത​ൻ അ​വ​രോ​ട് പ​റ​യു​ക​യാ​ണ്, ‘‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗോ​ള​ത്തി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ ശു​ദ്ധാ​ന​ന്ദം അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വണം, സം​ശ​യ​മി​ല്ല. ഇ​ത്ര ചെ​റി​യ ശ​രീ​രം... അ​തു മു​ഴു​ക്കെ ആ​ത്മാ​വാ​യി​രി​ക്ക​ണം. അതു​െവ​ച്ച് നി​ങ്ങ​ൾ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ലും വി​വേ​ക​ത്തി​ലും പു​ല​രു​വി​ൻ –അ​ങ്ങ​നെ​യ​​ല്ലോ ആ​ത്മാ​വി​ന്റെ ശ​രി​യാ​യ ജീ​വി​തം.’’

ഇ​തു​കേ​ട്ട ‘കൃ​മി’​ക​ൾ പ്ര​തി​ക​രി​ച്ചു, അ​രി​സ്റ്റോ​ട്ടി​ലി​ന്റെ​യും ദ​കാ​ർ​ത്തി​ന്റെ​യും അ​ക്വി​നാ​സി​ന്റെ​യും മ​റ്റും ദാ​ർ​ശ​നി​ക ഭോ​ഷ്‍കു​ക​ൾ ഉ​ദ്ധ​രി​ച്ച് –പ്ര​പ​ഞ്ച​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള​ത് മ​നു​ഷ്യ​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണെ​ന്ന മ​ട്ടി​ലെ ത​ത്ത്വജ്ഞാ​നം. അ​തു​കേ​ട്ട അ​ന്യ​ഗ്ര​ഹ​ഭീ​മ​ൻ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു​പോ​യി. (മൈ​ക്രോ​മെ​ഗാ​സ്/ വോ​ൾ​ട്ട​യ​ർ). അ​തി​വ​ലി​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ അ​സം​ബ​ന്ധം കു​റ​യു​മാ​യി​രു​ന്നോ?

സാ​ധ്യ​ത​യി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ന​മ്മ​ളി​ങ്ങ​നെ അ​സം​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾകൊ​ണ്ട് ഒ​ച്ച​യി​ടു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ചി​ന്ന​ച്ചി​ന്ന ത​ത്ത്വജ്ഞാ​നംവെ​ച്ച് വാ​ശി​പി​ടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ജീ​വ​ശാ​സ്ത്ര​കാ​ര​ൻ ജെ.​ബി.​എ​സ്. ഹാ​ൽ​ഡേ​നി​ന്റെ മൊഞ്ചുള്ള ഒ​രു​പ​ന്യാ​സ​മു​ണ്ട് -On Being the Right Size. അ​തി​ലൊ​രു അ​റു​പ​ത​ടി​ക്കാ​ര​ൻ. സാ​ധാ​ര​ണ മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ പ​ത്തി​ര​ട്ടി​യി​ലേ​റെ പൊ​ക്കം. സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും തൂ​ക്കം ആ​യി​രം മ​ട​ങ്ങ്. അ​സ്ഥി​ക​ൾ​ക്കു പ​ക്ഷേ, സാ​ധാ​ര​ണ മ​നു​ഷ്യ​രു​ടേ​തി​ലും നൂ​റു മ​ട​ങ്ങേ വ​ലി​പ്പ​മു​ണ്ടാ​വൂ (കാ​ര​ണം, എ​ല്ലി​ന്റെ പ​രിച്ഛേ​ദ​മെ​ടു​ത്താ​ൽ നൂ​റി​ന്റെ ഒ​രം​ശം ക​ണ​ക്കേ വ​ലി​പ്പ​ക്കൂ​ടു​ത​ൽ വ​രൂ). അ​പ്പോ​ൾ സാ​ധാ​ര​ണ മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ അ​സ്ഥി​ക​ൾ താ​ങ്ങു​ന്ന ദേ​ഹ​ഭാ​ര​ത്തി​ന്റെ പ​ത്തി​ര​ട്ടി അ​യാ​ളു​ടെ അ​സ്ഥി​കൂ​ടം താ​ങ്ങു​ന്നു. സാധാരണ മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ തു​ട​യെ​ല്ല് ആ​ൾ​ത്തൂ​ക്ക​ത്തി​ന്റെ പ​ത്തി​ര​ട്ടി ഭാ​രം വ​രേ​യേ താ​ങ്ങൂ. അക്കണക്കിന്​ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ന​മ്മു​ടെ അ​റു​പ​ത​ടി​ക്കാ​ര​ന്റെ തു​ട​യെ​ല്ലൊ​ടി​യും, ചു​വ​ടൊ​ന്നു​വെ​ച്ചാ​ൽ.

പ്ര​പ​ഞ്ച​ദൃ​ഷ്ടി​യി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ൻ മ​ഞ്ഞു​തു​ള്ളി ​ത​ന്നെ. പ​ക്ഷേ, ദേഹസ്വ​രൂ​പ​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്കു​ള്ള സ​ങ്കീ​ർ​ണ​മാ​യ കെ​ട്ടു​റ​പ്പ് ക​ളം മാ​റ്റി​മ​റി​ക്കു​ന്നു. ജോ​ൺ ഡ​ൺ ക​ണി​ശ​മാ​ക്കി​യ​പോ​ലെ, ‘‘പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തേ​ക്കാ​ളേ​റെ അം​ശ​ങ്ങ​ളും ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട് മ​നു​ഷ്യ​ന്. ആ ​ചേരുമാനങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ചേ​ർ​ത്തു​ നീ​ട്ടി​യാ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ൻ ഭീ​മ​നും ലോ​കം കു​ള്ള​നു​മാ​കും.’’

ജീ​വി​തം –അ​ത് കൈ​വ​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ഭാ​ഗ്യംത​ന്നെ. മ​നു​ഷ്യ​ൻ നിസ്സാ​ര ജീ​വി​യെ​ങ്കി​ലും അ​തി​ന്റെ ജീ​വി​തം സാ​ര​വ​ത്താ​ണ്. പ​ക്ഷേ, സാ​ര​സ്യം നാം ​തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്നു​ണ്ടോ? ‘‘പി​റ​ക്കാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ...’’ എ​ന്ന ആ​ർ​ത്ത​വി​ലാ​പം സ​ത്യ​ത്തി​ൽ പി​റ​വി​ക്കു​ള്ള വാ​ഴ്ത്തു​പ​ല്ല​വി​യാ​ണ്. ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള യോ​ഗ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച ച​ര​ണം അ​തി​ൽ ഉ​ള്ള​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​മ്മ​യെ വേ​ട്ട സ​ന്ത​തി​ക്ക് ആ ​യോ​ഗ്യ​ത കൈ​മോ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് പ​ല്ല​വി കേട്ട ഈ​ഡി​പ്പ​സ് ജീ​വി​ത​മൊ​ടു​ക്കി​യ​ത്. മ​ന​സ്സ​റി​യാ​തെ​യെ​ങ്കി​ലും, ഭ​വിച്ചുപോയ പി​ഴ​വി​ന് ജീ​വ​ൻ​കൊ​ണ്ട് പി​ഴ​യൊ​ടു​ക്കി​യ​ത്. കാ​ര​ണം, നി​സ്സാ​ര​നെ​ങ്കി​ലും മ​നു​ഷ്യ​നു​ണ്ട്, അ​ന്ത​സ്സാ​രം.