എഴുത്തുകുത്ത്

വാ​ണി​ജ്യ​സി​നി​മ​യി​ലെ അ​പ​ര​നാ​മ​ക്കാ​ർ

ആ​കാ​ശ​വാ​ണി​യു​ടെ വി​വി​ധ നി​ല​യ​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കും അ​വി​ടത്തെ പ​ല അ​വ​താ​ര​ക​ർ​ക്കും വ്യ​ക്ത​മാ​യി അ​റി​യാ​വു​ന്ന കാ​ര്യ​മാ​ണ് ജേ​സി സം​വി​ധാ​നം ചെ​യ്ത ‘ച​ന്ദ​ന​ച്ചോ​ല’ എ​ന്ന സി​നി​മ​യി​ലെ ഓ​രോ പാ​ട്ടു​ം ശ്രോ​താ​ക്ക​ൾ നി​ര​ന്ത​രം ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന കാ​ര്യം. ഈ പ​ട​ത്തി​ലെ ‘‘ഹൃ​ദ​യം​മ​റ​ന്നു നാ​ണ​യ​ത്തു​ട്ടി​ന്റെ കി​ലു​കി​ലാ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ...’’ ​എ​ന്നു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ഗാ​ന​വും അ​തി​ലൊ​ന്നാ​ണ്. ഈ ​പ​ട​ത്തി​ലെ പാ​ട്ടു​ക​ളെ കു​റി​ച്ച് പ​റ​ഞ്ഞ സം​ഗീ​ത​യാ​ത്ര​ക​ളു​ടെ 144ാം അ​ധ്യാ​യ​ത്തി​ൽ (ല​ക്കം 1417) ഈ ​ഗാ​ന​മെ​ഴു​തി​യ മു​പ്പ​ത്ത് രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​നെ പ​രാ​മ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന ശ്രീ​കു​മാ​ര​ൻ​ ത​മ്പി പ​ഴ​യ ഗാ​ന​ര​ച​യി​താ​ക്ക​ൾ എ​ഴു​തി​യ ആ​ശ​യം ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​നേ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ക​ഴി​ഞ്ഞു​ള്ളൂ എ​ന്നും പ​റ​യു​ന്നു! ഒ​രേ ആ​ശ​യ​ത്തി​ൽത​ന്നെ എ​ത്ര​യെ​ത്ര പാ​ട്ടു​ക​ൾ ലേ​ഖ​ക​ൻ എ​ഴു​തി​യ​ത​ട​ക്കം പ​ല കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലും മ​ല​യാ​ള​ സി​നി​മ​യി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ലേ? ആ​സ്വാ​ദ​കമ​നം കീ​ഴ​ട​ക്കു​ക​യും അ​വ​ര​ത് മൂ​ളി​ന​ട​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ത​ന്നെ​യാ​ണ് ഓ​രോ ഗാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും തി​ള​ക്കം.

മു​പ്പ​ത്ത് രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​ന് ഗാ​ന​ര​ച​നാ രം​ഗ​ത്ത് നി​ല​നി​ൽ​ക്കാ​നും സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല എ​ന്നും പ​റ​യു​ന്നു. വാ​ണി​ജ്യ​സി​നി​മ​യി​ലെ നി​ല​നി​ൽ​പ്പി​ന് ക​ഴി​വി​നേ​ക്കാ​ളു​പ​രി വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച​ക്കും അ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ൾ കി​ട്ടാ​ൻ സ്വാ​ധീ​നം ചെ​ലു​ത്താ​നും ആ​ളു​ണ്ടാ​യാ​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ ആ​ലോ​ചി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മി​ല്ല. ഇ​തേ അ​ധ്യാ​യ​ത്തി​ൽ ത​ന്നെ എം.​പി. രാ​ജീ​വ​ൻ എ​ന്ന തൂ​ലി​കാ​നാ​മ​ത്തി​ൽ ‘ച​ട്ട​മ്പി​ക​ല്ല്യാ​ണി’ക്ക് ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി തന്നെ ര​ച​ന നി​ർ​വ​ഹി​ച്ച കാ​ര്യം ഇ​തോ​ടൊ​പ്പം കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ച്ചാ​ൽ ര​സ​ക​ര​മാ​യി തോ​ന്നും. ശ്രീ​കു​മാ​ര​ൻ ത​മ്പി​യെ പോ​ലൊ​രു ജീ​നി​യ​സ് ക​ഴി​വി​ല്ലാ​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ണോ മ​റ്റൊ​രു പേ​ര് സ്വീ​ക​രി​ച്ച​ത്. ​മ​റ്റൊ​രാ​ളാ​ണെ​ന്ന് വ​രു​ത്തിത്തീ​ർ​ത്ത് പ്രേ​ക്ഷ​ക​രെ ക​ബ​ളി​പ്പി​ക്കു​ക ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ. സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാ​ര​നാ​യ, സ്കൂൾ​ മാ​ഷാ​യി​രു​ന്ന മു​പ്പ​ത്ത് രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​ൻ ‘മ​ധു​രം തി​രു​മ​ധു​രം’ എ​ന്ന പ​ട​ത്തി​ലും പാ​ട്ടെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.

കെ.​പി. മു​ഹ​മ്മ​ദ്‌​ ഷെ​രീ​ഫ്, കാ​പ്പ്, പെ​രി​ന്ത​ൽ​മ​ണ്ണ

സെബ്ദെല്ല ജോതെയിലെ സിംഹസൂര്യൻ

മലയാളത്തിലെ സമീപകാല കവിതകൾ മികച്ച വായനാനുഭവം പകർന്നുതരുന്നതാണ്. അച്ചടി മാധ്യമങ്ങളിലും ഓൺലൈൻ മാധ്യമങ്ങളിലും വരുന്ന കവിതകളുടെ ആസ്വാദനാനുഭവങ്ങൾ മുൻകാലങ്ങളിൽനിന്നും തികച്ചും വിഭിന്നമാണ്. അന്യൂനമായ പ്രതിഭകൾ ഉള്ള പുതുകവികൾ പക്ഷേ സങ്കീർണമായ ആഖ്യാനങ്ങളും ദീർഘമായ ജീവിതാനുഭവങ്ങളും കവിതകളിൽ കൊണ്ടുവരുന്നത് വളരെ വിരളമാണ്. സാമാന്യേന വലുപ്പം കുറഞ്ഞ കവിതകളാണ് നമ്മൾ എപ്പോഴും വായിക്കുന്നത്. മലയാളത്തിന്റെ വലിയ കാവ്യ പാരമ്പര്യമുള്ള കവികളൊക്കെയും ദീർഘമായ കാവ്യാഖ്യായികകൾ സൃഷ്ടിച്ച കവികളാണ്. പക്ഷേ, പുതുമുഖ കവികൾ ഇത്തരത്തിലുള്ള കവിതകൾ എഴുതുന്നതിൽ വൈമുഖ്യം കാണിക്കുന്നതാണ് പൊതുവേ കണ്ടുവരുന്നത്. (കവി വി.വി. ഷാജു കോപിക്കരുത്.)

കവിതാസ്വാദനത്തിന്റെ പാരമ്പര്യ വഴക്കങ്ങളിലേക്ക് നമ്മളെ കൊണ്ടുപോകുന്ന തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ കാവ്യാഖ്യാനമാണ് ബാലഗോപാലൻ കാഞ്ഞങ്ങാടിന്റെ ‘സെബ്ദെല്ല ജോതെയിലെ സിംഹ സൂര്യൻ’ എന്ന കവിത (ലക്കം 1416, 1417). പുതുകാല കവിതാ തന്ത്രങ്ങൾക്ക് അത്രയൊന്നും വശപ്പെടാൻ, വഴിപ്പെടാൻ ഇടയില്ലാത്ത കടുപ്പപ്പെട്ട ആശയത്തിന്റെ ഭൗതിക രൂപകത്തെയാണ് കവിതക്ക് വിഷയമാക്കുന്നത്.

കനുസന്യാലിന്റെ സമരതീക്ഷ്ണമായ ജീവിതാനുഭവങ്ങളെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്ക് ആവാഹിച്ച് പകർന്നാടിയ ബാലഗോപാലന്റെ കാവ്യസരണികൾ അത്ര ലളിതമല്ലെന്ന് അതിന്റെ വായനയിലെ ആന്തരികങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ മാത്രമാണ് മനസ്സിലാകുന്നത്.

വി.കെ. അനിൽകുമാർ (ഫേസ്​ബുക്ക്​)

സ്‌​മാ​ൾ ഈ​സ് ബ്യൂ​ട്ടി​ഫു​ൾ

എ​ഴു​ത്തി​ൽ അ​മ്പതു വ​ർ​ഷം പി​ന്നി​ട്ട പി.​കെ.​ പാ​റ​ക്ക​ട​വ് ത​ന്റെ ക​ഥാ​വ​ഴി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​ഴു​തി​യ​ത് (ല​ക്കം 1419) താ​ൽപ​ര്യ​ത്തോ​ടെ വാ​യി​ച്ചു. ‘സ്‌​മാ​ൾ ഈ​സ് ബ്യൂ​ട്ടി​ഫു​ൾ’ എ​ന്ന ചൊ​ല്ല് അ​ന്വ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ചെ​റി​യ ക​ഥ​ക​ൾ അ​ഥ​വാ മി​നി​ക്ക​ഥ​ക​ൾ. പ​ത്തും പ​തി​ന​ഞ്ചും പേ​ജു​ക​ളി​ൽ നീ​ട്ടി​പ്പ​ര​ത്തി എ​ഴു​തു​ന്ന​വ മാ​ത്ര​മേ ക​ഥ​ക​ളാ​വൂ എ​ന്നൊ​രു അ​ബ​ദ്ധ ധാ​ര​ണ പൊ​തു​വെ എ​ഴു​ത്തു​കാ​രി​ൽ ക​ണ്ടു​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്. അ​ത്ത​രം ക​ഥ​ക​ൾ വാ​യ​ന​ക്കാ​രി​ൽ​നി​ന്നും അ​ക​ന്നു​പോ​വു​ന്നു എ​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം ഈ ​എ​ഴു​ത്തു​കാ​ർ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണ് സ​ത്യം. അ​ഞ്ചു പേ​ജി​ന​പ്പു​റ​മു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ വാ​യി​ക്കു​ക ക്ലേ​ശ​ക​രംത​ന്നെ. ഇ​വി​ടെ​യാ​ണ് പി.​കെ.​ പാ​റ​ക്ക​ട​വി​ന്റെ മി​ന്ന​ൽക്കഥ​ക​ൾ​ക്കു​ള്ള പ്ര​സ​ക്തി. ഇ​തോ​ടൊ​പ്പം കൂ​ട്ടി​ച്ചേ​ർ​ക്കേ​ണ്ടു​ന്ന മ​റ്റൊ​ന്നു കൂ​ടി​യു​ണ്ട്. ഇ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാ​ല​ത്തെ ക​വി​ത​ക​ൾ ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക​തും​ത​ന്നെ മി​നി​ക്ക​ഥ​ക​ളാണ് എ​ന്ന​താ​ണ് വാ​സ്‌​ത​വം. ഒ​രു ആ​ധു​നി​ക മി​നി​ക്ക​ഥ എ​ഴു​തു​ക, എ​ന്നി​ട്ട​ത് വ​രി​ക​ൾ മു​റി​ച്ച് ക​വി​ത​യെ​ന്ന ലേ​ബ​ൽ ചാ​ർ​ത്തു​ക. അ​താ​ണ് ഇ​പ്പോ​ൾ പ​ര​ക്കെ ക​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന പ്ര​വ​ണ​ത.

ഇ​ത്ത​രം പ്ര​വ​ണ​ത​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലും ചെ​റി​യ ക​ഥ​ക​ൾ മി​ക​വു​റ്റ​താ​യി നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ അ​തെ​ഴു​തി​യ എ​ഴു​ത്തു​കാ​രു​ടെ മി​ക​വു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. എം.​ മു​കു​ന്ദ​ൻ എ​ഴു​തി​യ ‘പ​ശു’ എ​ന്ന കൊ​ച്ചു​ക​ഥ മ​ല​യാ​ള ക​ഥാ​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലെ ഒ​രു മി​ക​ച്ച സൃ​ഷ്ടി​യാ​യി മാ​റി​യ​തും അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്. പി.​കെ.​ പാ​റ​ക്ക​ട​വി​ന്റെ 9 മി​ന്ന​ൽ​ക്ക​ഥ​ക​ളും മി​ക​ച്ച​താ​യി. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ എ​ഴു​ത്തു​വ​ഴി​ക​ളി​ൽ ഇ​നി​യു​മി​നി​യും മി​ന്ന​ൽ വീ​ശി ധാ​രാ​ളം കു​ഞ്ഞു ക​ഥ​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​വ​ട്ടെ എ​ന്നാ​ശം​സി​ക്കു​ന്നു.

എ.​കെ. അ​നി​ൽ​കു​മാ​ർ, നെ​യ്യാ​റ്റി​ൻ​ക​ര

നക്സലൈറ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിലെ അറിയപ്പെടാത്ത അധ്യായം

കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയിൽ പ്രവർത്തിച്ചിട്ട് വിപ്ലവവീര്യം പോരാഞ്ഞ് ‘ഇന്ത്യൻ ചക്രവാളത്തിൽ വസന്തത്തിന്റെ ഇടിമുഴക്ക’മായും (ചൈനീസ് കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി മുഖപത്രമായ പീപ്ൾസ് ഡെയ്ലി നക്‌സലൈറ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്) ‘ഇന്ത്യൻ കമ്യൂണിസ്റ്റ് വിപ്ലവകാരികളുടെ ജനകീയ വിമോചനസേന’യായും (പീക്കിങ് റേഡിയോ വിശേഷിപ്പിച്ചത്) മാറിയ നക്സലൈറ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ആകൃഷ്ടരായി വിപ്ലവവീര്യം തലക്കുപിടിച്ച നിരവധി പേർ അങ്ങ് ബംഗാളിലെ നക്സൽബാരി ഗ്രാമം മുതൽ ഇങ്ങ് കേരളം വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ചാരു മജുംദാർ, കനുസന്യാൽ, ജംഗൽ സന്താൾ, അഷിം സെൻ തുടങ്ങി കുന്നിക്കൽ നാരായണൻ, മന്ദാകിനി നാരായണൻ, അജിത, ഫിലിപ് എം. പ്രസാദ്, വർഗീസ്, വെള്ളത്തൂവൽ സ്റ്റീഫൻ ഇങ്ങനെ എത്രയെത്ര പേർ. ഈ കൂട്ടത്തിലൊന്നും പേരു കാണാതെ പോയ ഒരു തികഞ്ഞ വിപ്ലവകാരിയുടെ അപൂർവ കഥയാണ് ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ (ലക്കം 1417) പി.എ.എം. ഹാരിസ് ചുരുൾ നിവർത്തുന്നത്.

നക്സൽ ബാരിയിലെ കലാപം സർക്കാർ അടിച്ചമർത്തിയെങ്കിലും അതിന്റെ അലയൊലികൾ ആന്ധ്ര, കേരളം, ബിഹാർ, പഞ്ചാബ്, ഉത്തർപ്രദേശ് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കും വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ‘‘വിശപ്പുകൊണ്ട് മരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ യുദ്ധത്തിൽ മരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്’’ എന്ന ഉദ്ബോധനം കേട്ടാണ് ആന്ധ്രയിലെ ശ്രീകാകുളം കേന്ദ്രീകരിച്ച് യുവാക്കൾ എത്തിയത്. നരിമല നാഗ റെഡ്ഡി ആന്ധ്ര നേതാക്കളിൽ ഒരാളായിരുന്നു. ബംഗാളിൽ രാഷ്ട്രീയതലത്തിൽ ഒതുങ്ങിനിന്ന പ്രസ്ഥാനം ആന്ധ്രയിൽ സാഹിത്യരംഗത്തും ഒരു പുതിയ ശക്തിയായി. കവി ശ്രീ ശ്രീയുടെ (ശ്രീരംഗം ശ്രീനിവാസ റാവു) നേതൃത്വത്തിൽ വിപ്ലവ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ സംഘം രൂപംകൊണ്ടു. ശ്രീകാകുളത്തുനിന്നു മാത്രമല്ല, നക്സലൈറ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ഒരിടത്തുനിന്നു പോലും വായിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു തികഞ്ഞ വിപ്ലവകാരിയുടെ അറിയപ്പെടാത്ത കഥയാണ് പി.എ. എം. ഹാരിസ് ‘ഹസൈനാർ എന്ന സഖാവ് ശൈഖ് ഹസനാർ’ എന്ന ലേഖനത്തിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. വിപ്ലവവീര്യം മുറുകെ പിടിച്ച ഒരു യഥാർഥ മനുഷ്യസ്നേഹിയെ ഹസൈനാരിൽ കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. നക്സൽബാരി മോചനത്തിന്റെ മാർഗം, വിപ്ലവം, ജനങ്ങളുടെ ഉത്സവം, അധികാരം തോക്കിൻകുഴലിലൂടെ തുടങ്ങിയ മുദ്രാവാക്യങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വളർന്ന ഹസൈനാർ ഒരു ഉശിരൻ വിപ്ലവകാരിയായി മാറിയത് സ്വാഭാവികം. ഇതൊക്കെയായിട്ടും മലയാളക്കരയിൽ അധികമാരും കേട്ടു പരിചിതമല്ലാത്ത സഖാവ് ശൈഖ് ഹസൈനാരെ പരിചയപ്പെടുത്തുക മാത്രമല്ല, നക്സലൈറ്റ് പ്രക്ഷോഭ ചരിത്രത്തിൽ ഒരു പുത്തൻ അധ്യായംകൂടി കൂട്ടിച്ചേർത്തിരിക്കുകയാണ് ലേഖകൻ പി.എ.എം. ഹാരിസ്.

ദിലീപ് വി. മുഹമ്മദ്,മൂവാറ്റുപുഴ

നാടകവും ബ്രി​േട്ടായും വേക്കൻ മാഷും

ജോൺ ടി. വേക്കൻ മാഷുമായി വളരെ അടുത്ത ബന്ധമായിരുന്നു ബ്രിട്ടോക്ക്. മാഷിനെ പരിചയപ്പെട്ടതു മുതൽ നാടകങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചയും ആനുകാലിക അരങ്ങിനെ കുറിച്ചും സംസാരിക്കുക പതിവായിരുന്നു. ഇടതുപക്ഷ കേരളത്തി​ന്റെ ജീവശ്വാസമായിരുന്നല്ലോ നാടകവും നാടക പരീക്ഷണങ്ങളും. നാടകക്കകമ്പമായിരുന്നു നടൻ മുരളിയോടും എം. തോമസ് മാത്യു, ചന്ദ്രഭാസൻ, ടി.എം. എബ്രഹാം എന്നിവരോടുമൊക്കെയുള്ള ബ്രിട്ടോയുടെ അടുപ്പത്തിന് കാരണം. ഈ ഇഷ്ടമാണ് എന്നെക്കൊണ്ട് വേക്കൻ മാഷി​ന്റെ നാടകത്തിൽ അഭിനയിപ്പിച്ചതും. സ്കൂൾ-കോളജ് കാലഘട്ടത്തിൽ മാത്രം നാടകത്തിൽ അഭിനയിച്ചിരുന്ന എനിക്ക് വേറിട്ടൊരനുഭവമായിരുന്നു. മാത്രമല്ല കോളജിൽ നല്ല നടനുള്ള പുരസ്കാരം പല പ്രാവശ്യം ബ്രിട്ടോക്ക് ലഭിക്കുകയുണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്നുള്ള കാര്യവും ഓർക്കുന്നു.

ബ്രിട്ടോയുടെ ജന്മദിനമായ മാർച്ച് 27 ലോക നാടകദിനം കൂടിയാണ്. അങ്ങനെ ഒരു ലോക നാടകദിനത്തോടനുബന്ധിച്ചാണ് വേക്കൻ മാഷിനെ കുറിച്ച് ബ്രിട്ടോ അനൂപിനോട് സംസാരിച്ചതെന്ന് ഓർക്കുന്നു. ഏതായാലും മാധ്യമം ആഴ്​ചപ്പതിപ്പിൽ (ലക്കം 1418) മാഷി​ന്റെ അഭിമുഖം വായിക്കും. തയാറാക്കിയ അനൂപിന് അഭിനന്ദനങ്ങൾ. ഒപ്പം നാടകത്തെ പ്രാണവായുപോലെ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന മാഷിനും.

സീന ഭാസ്​കർ (ഫേസ്​ബുക്ക്​)